در ضرورت کاهش تنش های ایران با سایر کشورها و ایجاد دوستی و گسترش روابط ایران با جامعه جهانی

در مسیر کاهش تنش های منطقه ای و جهانی ایران و ایجاد دوستی و گسترش روابط همه جانبه و متوازن ایران با جامعه ی متکثر جهانی، برخی اصول پیشنهادی زیر را می توان اصول راهنما در دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی ایران قرار داد و بر اساس آن اصول، رویکردها و روندهای اجرایی متناسب و مورد نیاز را تدوین و پیاده سازی نمود:


تلاش برای احترام متقابل بیشتر:
امکانات تبادل فرهنگی بین ایران و سایر کشورها به میزان زیادی می تواند کاهش تنش های بین المللی را فراهم کند. به اشتراک گذاشتن هنر، موسیقی، ادبیات و تکنولوژی، راهی موثر برای افزایش فهم متقابل و ارتباط میان دولت ها و مردمان است و سبب ایجاد احترام متقابل بیشتر می گردد و از جمله ایجاد احترام متقابل فی مابین ایران و اسراییل و فلسطین و ایجاد رویه ی هماهنگ ایران و اسراییل در حل مشترک مشکل فلسطینی ها، می تواند از دیگر جنبه های کاربرد این رویه ی احترام متقابل باشد.

اهمیت دیپلماسی فرهنگی:
برگزاری جشنواره ها، نمایشگاه های هنری و فرهنگی(از جمله جشنواره ها غذاهای ملی و یا آداب و بازی ها و سنن ملی)، کنفرانس های مذاکره و رویدادهای سیاسی و فرهنگی و کنفرانس های امنیتی منطقه ای و فرامنطقه ای، می تواند به بالا بردن اعتماد به نفس ایران و ایجاد اعتماد متقابل و تقویت روابط بین ایران و جوامع بین المللی کمک کند.

همکاری در زمینه های مشترک و همسو:
توسعه همکاری های چند جانبه در زمینه های اقتصادی، علمی، فناوری و محیط زیست و حقوق زنان و انرژی های پاک و حمل و نقل و از جمله گسترش همگاری های نوپدید فی مابین ایران و اسراییل و فلسطین، نه تنها به تقویت اقتصاد کشور ایران و سایر طرف ها کمک می کند، بلکه می تواند بستری مناسب برای تبادل فرهنگی و اقتصادی و تقویت دوستی میان ایران و سایر کشورها ایجاد کند.

انطباق با استانداردهای بین المللی:
پیوستن به توافقات و کنوانسیون های بین المللی در زمینه های حقوق بشر و از جمله الحاق به کنوانسیون های منع اعدام و منع شکنجه، و ایجاد حقوق کامل و برابر زن و مرد و ایجاد آزادی های اجتماعی و پذیرش حق انتخاب زنان ایران برای پوشش موی سر و بدن خویش و تقویت آزادی رسانه ها و محافظت از محیط زیست و آموزش و پرورش و آموزش عالی مدرن، گامی پیش روی ایران برای افزایش همکاری با جوامع منطقه ای و جهانی است.

ارتقای دیپلماسی عمومی و دیجیتال:
حق استفاده آزادانه و بدون محدودیت از شبکه های اجتماعی(social media) و رسانه های آنلاین برای ارتباط مداوم با مردم سایر کشورها و نیز ارتباط فی مابین خود مردم، و نیز اطلاع رسانی صحیح و ترویج فرهنگ مثبت و باز ایرانی، می تواند به نقطه عطفی برای تسهیل گسترش روابط دوستانه با سایر دول و ملل تبدیل شود و تبدیل ایران به یک جامعه ی باز چندفرهنگی گرا(multicultural) از دیگر جنبه های این رویداد مهم می تواند تلقی گردد.


ارتقای دیپلماسی ورزشی:
تلاش در مسیر استفاده از ظرفیت های میادین ورزشی برای توسعه روابط با کشورها و حضور ایران در رقابت های ورزشی در مقابل ورزشکاران اسراییلی و فلسطینی و انجام بازی های شرافتمندانه ورزشی، می تواند به ترمیم و بهبود وجهه ی ایران در مجامع جهانی منجر گردد.

با این اقدامات، می توان تا حدود متناسبی، یک بستر مثبت برای کاهش تنش ها و افزایش همبستگی و همکاری بین ایران و سایر کشورها فراهم ساخت. چرا که راه سازش و آشتی و تعامل، مسیری بهتر، ایمن تر و کم هزینه تر و دارای منافع همه جانبه ی بیشتر، نسبت به تضاد و تنش و خصومت و ستیزهای خونین است.


نگارش: بنیامین صادقی (پژوهشگر و مشاور صلح، حل و فصل منازعات و میانجیگری بین المللی)
پنج شنبه 9 می 2024