آموزش تاب آوری و نحوه پرورش دانش آموزان تاب آور

تاب آوری در مورد فرآیند تبدیل شدن است که کودکان پس از ایجاد یک باور راسخ در مورد جایگاه خود در جهان، آن را درک می کنند. وقتی دانش آموزان باور داشته باشند که شایسته و توانمند در غلبه بر چالش ها هستند، تاب آور می شوند.

 

آموزش تاب آوری نیاز به تعامل و تقابل دارد

آموزش تاب آوری و نحوه پرورش دانش آموزان تاب آور

معلمانی که تاب آوری را آموزش می دهند ممکن است مسیر زندگی دانش آموزان خود را تغییر دهند.

آموزش تاب آوری در کلاس درس آسان نیست، اما بسیار مهم است.

آموزش تاب آوری فراتر از حفظ کردن، محاسبه و سایر روش های یادگیری سنتی است. آموزش تاب آوری نیاز به تعامل و تقابل دارد.

_{آموزش تاب آوری نیاز به تعامل و تقابل دارد}

تاب آوری در مورد فرآیند تبدیل شدن است که کودکان پس از ایجاد یک باور راسخ در مورد جایگاه خود در جهان، آن را درک می کنند.

وقتی دانش آموزان باور داشته باشند که شایسته و توانمند در غلبه بر چالش ها هستند، تاب آور می شوند.

اما معلمان چگونه این باور را در کلاس درس آموزش می دهند؟

اگر می خواهید با درک عمیق تری از ارتباط آن شروع کنید، مقاله دیگری در مورد موضوع تاب آوری نوشته ایم.

این مقاله همچنین دارای منابع بسیار خوبی از جمله فیلم ها و تمرین ها برای توضیح اهمیت این مفهوم است.

اگر آماده کاوش در کلاس درس هستید، به خواندن در مورد چگونگی شکل دادن به یادگیرندگان تاب آور در مدرسه ادامه دهید و در نتیجه دانش آموزانی را شکل دهید که از چالش نمی ترسند.

قبل از خواندن ادامه، فکر کردیم که ممکن است بخواهید سه تمرین تاب آوری ما را به صورت رایگان دانلود کنید. این تمرین های جذاب و مبتنی بر علم به شما کمک می کند تا به طور موثر با شرایط دشوار کنار بیایید و ابزارهایی را برای بهبود تاب آوری دانش آموزان، مراجعان یا کارمندان خود در اختیارتان قرار می دهد.

_{پرورش یادگیرندگان تاب آور}

انسان ها برای شکل دادن به باورها و هویت شان به انسان های دیگری نیاز دارند.

همانطور که ارسطو زمانی نوشت، «انسان یک حیوان اجتماعی است.» حتی امروزه، اندیشمندان علوم اجتماعی موافقند که بیشتر باورها، رفتارها، نگرش ها، مناسک و ایده های ما توسط دنیای اجتماعی اطراف ما شکل می گیرد.

علاوه بر هنجارهای اجتماعی که اتخاذ می کنیم، داستان هایی که برای خود تعریف می کنیم نیز چشم انداز زندگی ما را تعیین می کند.

باورهای شخصی نسبت به خودمان و آنچه که ممکن است به نظرمان برسد، با روایاتی که ما درست می دانیم، محکم می شوند.

ما می توانیم این موضوع را به عنوان روایت “من” درون ذهنمان در نظر بگیریم.

هویت ما در تقاطع این روایت های شخصی و واقعیت های اجتماعی ما وجود دارد.

دوران کودکی بسیاری از ایده ها و عادات اصلی ما را شکل می دهد. هر تعامل یا رابطه ای بر ما تاثیر می گذارد، از جمله پویایی بین والدین، بستگان نزدیک، خواهر و برادر و معلمان.

نحوه واکنش عاطفی دانش آموز به یک موقعیت، ممکن است یادگاری از تجربیات دوران کودکی باشد. به همین دلیل، سناریوهای آسیب زا در دوران کودکی می توانند عواقب بزرگی در بزرگسالی داشته باشند.

این موضوع همچنین فشاری را بر والدین اعمال می کند و تفاوت فرهنگ ها در انتظارات از واکنش والدین به عوامل استرس زا متفاوت است.

باورهای والدین در مورد اینکه آیا دنیا مکانی امن است یا دیگران قابل اعتماد هستند نیز می تواند نحوه تجربه کودکان از موقعیت ها را شکل دهد.