عوامل مؤثر بر مهاجرت نیروی کار متخصصایران با تاکید بر اثر اندازه دولت

سرمایه انسانی عامل مؤثری در رشد و توسعه اقتصادی، پرکردن شکاف عمیق تکنولوژی، کاهش نقشمزیت نسبی طبیعی و افزایش نقش مزیت نسبی اکتسابی کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. بنابراین منابع انسانی نقشی محوری در توسعه ی پایدار هر کشوری ایفا می کند و کشورهای پیشرفته با ادغام منطقی سرمایه طبیعی و انسانی است که توانسته اند به توسعه ی اقتصادی و اجتماعی مطلوب دست یابند. اقتصاد کشورهای در حال توسعه همواره متاثر از پدیده ی مهاجرت بوده و تاکنون مطالعه ی منسجمی برای دستیابی به یک نتیجه گیری کلی در این باره صورت نپذیرفته است. مهاجرت و جابجایی مکانی نیروی انسانی، به عنوان موضوعی پایدار در رشته های گوناگون علوم انسانی، توجه پژوهشگران را به خود معطوف داشته است. به خاطر گستردگی مهاجرت در دنیای امروز، همه جوامع بشری به نحوی با چالش های مربوط به مدیریت مهاجرت روبرو می باشند.بر این اساس مطالعه حاضر با توجه به آنچه گفته شد و اهمیت منابع انسانی در ایران، به یکی از اصلی ترین مباحث مطرح در این زمینه یعنی مهاجرت منابع انسانی و نیروی کار متخصص ایرانی به منتخبی ازکشورهایOECDو عوامل جاذبه و دافعه کشورهای مقصد با تاکید بر اندازه دولت با استفاده از مدل جاذبه ی مهاجرت طی دوره 2004-1991 پرداخته است. نتایج نشان می دهد که اندازه دولت کشورهای مبدأ و مقصد اثر معنی داری بر جریان مهاجرت نیروی کار متخصص دارد به گونه ای که با افزایش اندازه دولت در ایران، انگیزه برای سرمایه گذاری خصوصی کاهشو بنابراین مهاجرت افزایشمی یابد و با افزایش اندازه دولت در کشورهای مقصد انگیزه برای سرمایه گذاری خصوصی و درنتیجه مهاجرت به این کشورها کاهش می یابد، همچنین عواملی نظیر درجه باز بودن اقتصاد، آزادی سیاسی، تولید ناخالص داخلی، جمعیت و فاصله جغرافیایی نیز بر جریان مهاجرت منابع انسانی و نیروی کار متخصص تاثیر گذار هستند