تاثیر ردیه نویسی اصحاب امامان شیعه(ع) در علوم اسلامی متقدم در سده اول هجری
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 402
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSAB-3-5_003
تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1398
چکیده مقاله:
معتزله، یکی از فرقههای کلامی پدید آمده در تاریخ اسلام است. این فرقه درآغاز سده دوم هجری در بصره پا به عرصه وجود گذاشت. واصل بن عطا، بنیانگذار این فرقه شناخته می شود. اختلافات معتزله و امامان شیعه(ع)، حول محورهای توحید، عدل، وعد و وعید، امر به معروف و نهی از منکر و منزله بین منزلتین و دیگر مباحث اعتقادی میباشد. روش معتزله بر پایه حجیت افراطی عقل ،استوار بود و به استدلال و ادله افراطی عقلی، اتکا داشت. معتزله، در صورتی که آیه و روایتی را بر خلاف عقل تشخیص می داد، آن را تاویل و به نفع عقاید خود از آن استفاده مینمودند.گرچه شیعه، در پاره ای از مسائل با معتزله به نوع سازگارانه هماهنگی پیدا میکرد؛اما به دلیل اختلافات عمیق فکری، این سازگاری به سوی ردیه نویسی هم، پیش میرفت .چنانکه اصحاب امامان شیعه(ع) اقدام به نوشتن ردیه هایی بر معتزله کردند تا بدین شکل سلامت فکری و فرهنگی جامعه اسلامی را حفظ نمایند. در این پژوهش به این سوال پاسخ گوییم : که ردیه نویسی اصحاب امامان شیعه(ع) چه تاثیری بر گسترش علوم اسلامی داشته است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اصغر منتظرالقایم
استاد دانشگاه اصفهان
سمیه سادات هاشمی فشارکی
کارشناسی ارشد تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان
شبنم سادات هاشمی فشارکی
کارشناس ارشد شیعه شناسی دانشگاه اصفهان