جایگاه اقلیم و جغرافیا در شکل گیری خانه ایران

اقلیم و شرایط آب و هوایی نقش مهمی را درزندگی انسان دارد. این نقش در معماری ایران بخصوص خانه ها و سکونتگاه ها قابل رویت است. واژه خانه در فارسی باستان آهنه به معنای جا ومحل است. (دهخدا) در عربی بیت به معنای خانه به کار می رود. هرانسانی مکانی را در محیط خود برای سکونت وزندگی بر می گزیند. محل آشنایی بی واسطه با جهان و مکانی که زندگی روزمره در آن صورت می گیرد (شولتز)1 به اعتقاد اولگی انتظار نمی رود که مسایل ناشی از شرایط نامناسب جوی تنها ازطریق روش های طبیعی حل و فصل شوند. از طرفی عوامل اقلیمی یاری دهنده نیز ، هر یک محدودیت های خاص خود را دارند. بنابراین انتظار می رود که معمار، سرپناه مورد نیاز را به گونه ای طراحی نماید که بهترین امکانات طبیعی در آن به کار گرفته باشد. معماری و شهرسازی ایران از دیرباز به اقلیم در طراحی خانه به صورت یک پارامتر اصلی می اندیشیدند و همیشه سعی در استفاده بهینه از عوامل اقلیمی وجغرافیای منطقه در طراحی خانه های خود داشتند. این تحقیق به دنبال بررسی نقش و جایگاه اقلیم و جغرافیا در شکل گیری خانه های ایرانی می باشد. روش انجام این تحقیق به صورت توصیفی - تحلیلی می باشد. برای انجام این تحقیق از مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. در آغاز به بررسی اقلیم ها وجایگاه خانه در جغرافیا آن منطقه سپس به عوامل تاثیرگذار در شکل گیری خانه در هر اقلیم پرداخته ایم.