بررسی ارتباط ویژگی های شخصیتی و بزه در نوجوانان عادی و بزهکار

سلامت شخصیتی – روانی و مشکالت و تعارض های شخصیتی افراد، در نوع رفتار و عملکرد اجتماعی ایشانتاثیرگذار است. هدف اصلی پژوهش حاضر این است که رابطه ی اوصاف و ویژگی های شخصیتی با بزهکاری پسراننوجوان نشان داده شود.جامعه ی آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان پسر هستند که در نیمه ی اول سال تحصیلی 1390 درمقطع دبیرستان در شهر تبریز مشغول به تحصیل بودها ند و نیز پسران نوجوان بزهکار در گروه سنی چهاردهتا هجده سال هستند که در نیمه ی اول سال 1390 در کانون اصالح و تربیت و زندان مرکزی تبریز به سرمی بردند. در گروه عادی یا غیر بزهکار، حجم نمونه، صد نفر است و حجم نمونه برای گروه بزهکار نیز همینتعداد می باشد .در این پژوهش، اطلاعات و داده های مورد نیاز به منظور سنجش فرضیه ها در راستای تحلیل و تبیین وجوهافتراق نوجوانان بزهکار و غیربزه کار، از طریق پرسشنامه ی خود ارزیابی، پرسشنامه ی اطلاعات شخصی وپرسشنامه ی شخصیتی آیزنک موسوم به پرسشنامه ی فرم کوتاه، شامل مقیاس های چهارگانه ی برون گرایی،روان پریشی، روان رنجوری و دروغ سنج، جمع آوری شده و با توسل به فنون آمار استنباطی و بهره گیری از نرممورد تحلیل آماری قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که پسران نوجوان بزهکار به طور معنی داری، روان رنجورتر و روان پریشتر ازپسران نوجوان غیر بزهکار میباشند.پسران نوجوان غیر بزهکار برون گراتر از پسران نوجوان بزهکار بوده اند. میزان و نرخ معدلی تحصیلات پسراننوجوان غیر بزهکار و نیز میزان تحصیلات والدین ایشان به طور معنی داری، به ترتیب بیش از میزان تحصیلاتپسران نوجوان بزهکار و میزان تحصیلات والدین ایشان میباشد.میانگین تعداد اعضای خانواده ی گروه نوجوان بزهکار بیش از گروه نوجوانان غیر بزهکار است. میانگین رتبه یشغلی پدران گروه نوجوانان غیر بزهکار به طور معنی داری، بیش از گروه نوجوانان بزهکار بوده است و همینطورمیانگین تعداد اتاقهای منازل گروه نوجوانان غیر بزهکار بیش از گروه نوجوانان بزهکار بوده است .با تجزیه و تحلیل داده های تحقیقات پیشین و نیز داده های مربوطه ی پژوهش حاضر، می توان ادعا نمود کهفاکتورهای شخصیتی افراد در میزان رفتارهای بزهکارانه یا غیر بزهکارانه ی ایشان اثرگذار است.