خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه ژنوتیپ های تریتیکاله (Triticale hexaploide Lart) تحت تاثیر پتانسیل های متفاوت ناشی از شوری و خشکی

عدم جوانه زنی و استقرار ضعیف گیاهچه به دلیل خشکی، فقدان آب کافی و وجود شوری از مهمترین مشکلات تولید محصولات زراعی در مناطق نیمه خشک از جمله کشور ما می باشد. به همین منظور و جهت ارزیابی پاسخ چهار ژنوتیپ تریتیکاله شامل لاین هایET-82-15، ET-82-8، ET-79-17 و رقم Juanillo-92 به پتانسیل های آب مختلف ناشی از شوری و خشکی و نیز شناخت میزان تحمل آنها به تنش پتانسیل منفی در مرحله جوانه زنی و استقرار گیاهچه، این مطالعه در سال 1387 در آزمایشگاه تحقیقات عالی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای تنش شوری در 5 سطح شامل صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2% محلول NaCl (تقریبا معادل صفر، 8/3-، 5/8-، 6/11- و 8/14- بار) و تیمارهای تنش خشکی در 6 سطح شامل 50، 100، 150، 200، 250 و 300 گرم PEG 6000 در یک لیتر آب مقطر (تقریبا معادل 5/0-، 48/1-، 95/2-، 91/4-، 36/7- و 3/10- بار) بودند. نتایج نشان داد که پتانسیل آب منفی ناشی از تیمارهای شوری و خشکی درصد جوانه زنی بذور را به طور معنی داری (001/0 P ET-82-15> ET-82-8< ET-79-17بود. همچنین با وجود مقاومت به خشکی مشابه ارقام، رقم Juanillo-92 مقاومت نسبی بیشتری نسبت به خشکی در این مرحله نشان داد.