تأثیر باکتریهای افزاینده رشد گیاه (PGPR) بر قابلیت جوانه زنی بذر، بنیه گیاهچه و برخی ویژگیهای مرتبط ذرت

در نظامهای کشاورزی پایدار کاربرد کودهای زیستی از اهمیت ویژه ای درافزایش تولید و حفظ حاصلخیزی پایدار خاک برخوردار است و باکتریهای افزاینده رشد گیاه یا اصطلاًحا (PGPR) از مهمترین کودهای زیستی می باشند [.6] این باکتریها با سازوکارهای افزایش فراهمی زیستی عناصر معدنی خاک از طریق تثبیت زیستی نیتروژن، محلول کردن فسفر و پتاسیم و ریزمغذیها و مهار زیستی عوامل بیماریزا و با تولید مواد تنظیم کننده رشد گیاهی جنبه های مختلف رشد و نمو گیاهان زراعی از جمله جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه را تحت تأثیر قرار می دهند [.7] برای نخستین بار [4] Hussain وVancura مشاهده کردند که توده شناور بر سطح محیط کشت برخی باکتریهای محیط اطراف ریشه به طور معنی داری جوانه زنی بذرهای ذرت را افزایش می دهند . همچنین Shend و [1] Apte مشاهده کردند که قابلیت جوانه زنی بذرهای ذرت در اثر تلقیح با سویه های مختلف باکتری ازوتوباکتر کروکوکوم افزایش یافت . همچنین[3]El-Meleigi تأثیرمثبت تلقیح بذر ذرت شیرین با [2] و همکاران Callan افزایش رشد و نمو گیاهچه ذرت و باکتری سودوموناس را مشاهده کردند . Jacoud و همکاران [5] نیز افزایش رشد ونمو ریشه اولیه گیاهچه ذرت در اثر تلقیح بذر با باکتری آزوسپیریلوم لیپوفروم را گزارش کردند . هدف از اجرای این پژوهش بررسی تأثیر کاربرد PGPR به عنوان کودهای زیستی باکتریایی شامل سویه های خالص باکتریهای ازوتوباکتر کروکوکوم، آزوسپیریلوم لیپوفروم، آزوسپیریلوم برازیلنس و سودوموناس فلورسنس به صورت تلقیح بذر برقابلیت جوانه زنی بذر،بنیه گیاهچه و برخی ویژگیهای مرتبط دورگهای دیررس ذرت بود .