تاثیر نوع و غلظت عوامل محرک بر ویژگی های بیوشیمیایی و تولید متابولیت های ثانویه بافت کالوس گیاه مورینگا (Moringa oleifera L.)

گیاه مورینگا (Moringa oleifera L.)، گیاهی دارویی است که بسیاری از ترکیبات دارویی و متابولیت های ارزشمند ازجمله فلاونوئیدها را دارد. باتوجه به اهمیت دارویی و درمانی این گیاه، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر محرک هایی مانند متیل جاسمونات، سالیسیلیک اسید و فنیل آلانین بر ویژگی های بیوشیمیایی و تولید متابولیت های ثانویه بافت کالوس آن در شرایط درون شیشه انجام شد. نتایج نشان دادند غلظت های بیشتر سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات سبب افزایش معنادار میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در کالوس های تیمار شده می شود؛ همچنین کالوس های تیمارشده با متیل جاسمونات و فنیل آلانین در بیشتر غلظت ها و مدت زمان ها در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنادار فعالیت آنزیم کاتالاز بیشتری نشان دادند. بیشترین مقدار فلاونوئید (۶۲۸/۰ میلی گرم بر گرم وزن کالوس) به محیط کشت حاوی ۲۰۰ میلی گرم در لیتر متیل جاسمونات برای زمان ۹۶ ساعت تعلق داشت. از نظر مدت زمان تیمار، در بیشتر تیمارها میزان تولید آنتوسیانین با افزایش مدت زمان استفاده از محرک ها افزایش یافت. بر اساس نتایج، افزایش غلظت سالیسیلیک اسید از ۵۰ به ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم در لیتر به ویژه برای مدت زمان ۴۸ ساعت سبب افزایش میزان تولید روتین در کالوس های گیاه مورینگا شد. بیشترین میزان کوئرستین (۳۸/۵ میلی گرم بر گرم وزن تر کالوس) در محیط کشت حاوی ۲۰۰ میلی گرم در لیتر متیل جاسمونات به مدت ۹۶ ساعت و بیشترین میزان کمپفرول (۴۵/۳ میلی گرم در گرم وزن تر کالوس) در محیط کشت حاوی ۱۰۰ میلی گرم در لیتر سالیسیلیک اسید به مدت ۹۶ ساعت مشاهده شد.