بررسی نوآوری و مدیریت آموزش ابتدایی

بیش از هفتاد سال است که محققان روانشناسی و روان سنجی و استادان تدریس روش شناسی پژوهش درروانشناسی و علوم تربیتی کوشش کرده اند با تکیه بر دانش سنجش، پژوهش و بررسی و تحقیق در پدیده های روانی-تربیتی به انواع پژوهش ها برای نظریه پردازی، تحقیقات بنیادی، راهبردی و کاربردی بپردازند. روانشناسان و روان سنجانقرن گذشته اولین دانشمندانی بودند که با تاکید بر روش شناسی کمی گرایی به طراحی و به کارگیری طرح های عاملیدر پژوهش های تجربی لابراتواری و اندازه گیری های سایکوفیزیک (سدبرگ و همکاران، ۲۰۱۵ ) مقیاس سازی(کوستر و همکاران، ۲۰۰۵ ) نظریه کلاسیک آزمون (میریز و همکاران، ۲۰۰۶ )، طرح های پیچیدە تحلیل واریانس وگسترش تحلیل عاملی (میتکاسوا و همکاران، ۲۰۱۰ ) پرداختند (میکسر همکاران، ، ۲۰۱۱ ) چنین بود که در نیمه دومقرن گذشته در هر یک از دپارتمان های روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه های غربی دستکم یکی دو نفر بودند کهدر اندازه گیری و روان سنجی و تحقیقات کمی گرایانه حضور فعال داشتند. علاوه بر این، آمارهای غیرپارامتریک کهتوسط آمارشناسانی چون رامبرگ و همکاران ( ۲۰۱۴ ) ابداع شده بود توسط دانشمندانی چون وایکواک و همکاران(۲۰۱۴ ) و بسیاری دیگر از محققان اشاعه یافت و نقش مهمی را در تحلیل های آماری در پژوهش های کمی ایفا نمود. با گذشت زمان، تحولات مهم دیگری در حوزه های سنجش و اندازه گیری و روش شناسی پژوهش پدید آمد.