طراحی مدل ارزیابی موفقیت مسیرشغلی کارکنان دولتی: با رویکرد فراترکیب

زمینه و هدف: موفقیت مسیرشغلی درطی سال­های اخیر یکی از مفاهیم پرتوجه در مطالعات منابع انسانی بوده است. سازمان­ها برای اینکه بتوانند نیروهای انسانی خود را حفظ کرده و ضریب ترک مشاغل را پایین نگاه دارند، ناگزیرند تا بسترهای لازم را برای توسعه و پیشرفت منابع انسانی علی­الخصوص نیروهای کارآمد و متخصص فراهم آورند. بنابراین، درصدد توسعه درک و بینش خود درارتباط با موفقیت مسیرشغلی و طراحی یک مدل پویا و منعطف در این زمینه برآمدند. هدف این پژوهش، طراحی مدل ارزیابی موفقیت مسیرشغلی کارکنان دولتی می­باشد.روش­شناسی: این مطالعه به­لحاظ هدف، تحقیقی کاربردی و ازنظر گردآوری اطلاعات توصیفی، و مبتنی بر روش­شناسی کیفی با استفاده از روش فراترکیب به­اجراء درآمده است. بدین­منظور از مقالات انتشاریافته در زمینه­ی موفقیت مسیرشغلی در پایگاه­های نشریات جهانی در بازه­ی زمانی تعیین­شده پرداخته شد. برمبنای اصول روشی فراترکیب و معیارهای مطرح­شده در آن، مقالات وارد فرآیند تحلیل فراترکیب شدند. جهت تحلیل این مقالات نیز از روش تحلیل محتوای کیفی بهره گرفته شد.یافته­ها: این پژوهش با تکیه بر روش فراترکیب و بررسی ۷۱ مقاله منتخب به ارائه یک الگوی پارادایمی در زمینه موفقیت مسیرشغلی نموده است. نتیجه این بررسی شامل ۵۳ مقوله فرعی، ۱۷ مقوله اصلی و ۴ مقوله کلی (بهبود مستمر موقعیت­های عینی؛ نهادینه­سازی موفقیت­پذیری ذهنی؛ سیاست­گذاری یکپارچه در ساخت مسیرشغلی؛ و ارزیابی موفقیت مسیرشغلی موردارزیابی) بوده است که در قالب یک الگوی نظری ارائه شده است. یافته­ها بیانگر این جهت­گیری مدیریتی بودند که می­بایست موفقیت مسیرشغلی یک مدل گام­به­گامی بوده و همچنین لازم است که ارزیابی موفقیت مسیرشغلی از دو منظر کارکنان و مدیران به­طورمشترک، و ارزیابی موفقیت مسیرشغلی عینی و ذهنی از سوی کارکنان و ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت مسیرشغلی از سوی مدیران صورت گیرد.نتیجه­گیری: می­توان عنوان نمود که در طراحی مدل­های موفقیت مسیرشغلی بایستی به همسویی درونی و اجرایی با واقعیت­های شغلی سازمان و خواست نیروها توجه نمود. سازمان­های دولتی می­بایست در تدوین برنامه­های مسیرشغلی کارکنان از رویکرد کارمندمحوری بهره جویند.