بررسی اثرات فارماکوکینتیک تجویز آتروپین / سوکسینیل کولین همراه با فنتانیل در مقایسه با آتروپین / پروپوفول جهت آرامبخشی و ضد دردی پیش از لوله گذاری در نوزادان مبتلا به سندرم زجر تنفسی RDS

سندرم زجر تنفسی نوزادان یا RDS یک اختلال ریوی تهدید کننده زندگی است که ناشی از کمبود ماده حیاتی و مهم بنام سورفکتانت می باشد. هنگامیکه نوزادان مبتلا به دیسترس تنفسی شدید در بیمارستان بستری می شوند, روش های درمانی شامل دریافت اکسیژن اضافی با استفاده از لوله تنفسی , لوله گذاری در رگ , و دریافت سورفکتانت می باشد. روش های مذکور باعث می شوند که نوزادان راحت تر و آسان تر تنفس بکشند و پیامدهای بهتری داشته باشند. لوله گذاری در نوزادان روش دردناک و همراه با عوارض جانبی می باشد. لذا دریافت داروهای سدیشن قبل از لوله گذاری و انجام انتوباسیون در نوزادان بسیار مهم می باشد. در این تحقیق از داروهای سدیشن از جمله : آتروپین / سوکسینیل کولین هراه با فنتانیل و آتروپین / پروپوفول قبل از انجام انتوباسیون استفاده گردید و اثرات فارماکوکینتیکی این دو گروه دارو با یکدیگر مقایسه شد. نتایج حاکی از این است که تجویز آتروپین / سوکسینیل کولین همراه با فنتانیل در این نوزادان منجر به تغییرات فارماکوکینتیکی بیشتری در مقایسه با نوزادانی که دریافت کننده آتروپین /پروپوفول بودند شد. بنابراین پزشکان باید این تفاوت های فارماکوکینتیکی را هنگام انتخاب رژیم های ضد درد و آرامبخشی برای اینگونه بیماران درنظر بگیرند.