شناسایی معضلات فرهنگی- اجتماعی حاشیه نشینی و ارائه مدل (موردمطالعه: منطقه حصه شهر اصفهان)

هدف این پژوهش، شناسایی معضلات اجتماعی و فرهنگی بافت حاشیه ای شهر اصفهان (موردمطالعه حصه) به منظور ارائه مدل بود. این تحقیق ازنظر هدف پژوهش، کاربردی است که با استفاده از روش (کیفی) انجام شد. جامعه آماری شامل خبرگان حوزه فرهنگی کارکنان منطقه حصه (شهرداری، شورای شهر، پژوهش سراهای منطقه حصه) در سال ۱۴۰۲ بود. روش گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیم ساختار یافته بود که به منظور مصاحبه از نمونه گیری هدفمند استفاده شد و در نهایت ۱۲ مصاحبه انجام شد. در این بخش روش کدگذاری داده ها از نوع باز، محوری و انتخابی استفاده شد و در مرحله کدگذاری اولیه تعداد ۱۹۸ کد شناسایی شد و در نهایت در کدگذاری گزینشی منجر به ارائه یک مدل برخواسته از داده های تجربی شد. نتایج بخش کیفی مضامین کلیدی در بخش های معضلات اجتماعی- فرهنگی ۱۸ مضمون شامل مشکلات کالبدی، فقر فرهنگی، محرومیت از ثروت، کمبود سرانه فضای آموزشی، کمبود سرانه فضای درمانی، کمبود سرانه فضای فرهنگی، محیط آلوده، اتباع، کودکان کار، مشکلات اعتیاد، کمبود مراکز تامین امنیت، کمبود مراکز تفریحی-ورزشی، خشونت ها، فقر اقتصادی، کمبود آموزش، مشکلات فضا، کمبود مراکز خیریه، مشکلات خانواده مشخص شد و از بین نتایج مشکلات کالبدی با ۴۰/۱۴ درصد بیشترین رتبه و محرومیت از ثروت کمبود مراکز خیریه با ۲۰/۲ کمترین رتبه را به خود اختصاص داده اند.بنابراین شکل گیری پدیده حاشیه نشینی مسائل مختلفی را با خود به همراه دارد که فقط محدود به مناطق حاشیه نشین نشده و حتی باعث تاثیر در کل یک شهر می شوند، به گونه ای که پیامد آن بروز انواع ناهنجاری ها در زمینه شهرنشینی است و نیاز است مورد توجه ویژه قرار گیرد.