واکاوی اصول و شاخص های عدم سازگاری خانواده در علل شکست و افت تحصیلی در دوران کرونا دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اصول و شاخص های عدم سازگاری خانواده در علل شکست و افت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه است. برای تجزیه وتحلیل یافته های پژوهش در این تحقیق از روش توصیفی -پیمایشی استفاده شده وجامعه اماری این پژوهش دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است که شامل ۳۰۰ دانش آموزبه عنوان حجم نمونه است. ابزار اندازه گیری تحقیق حاضر پرسشنامه: مقیاس سازگاری گراهام اسپانیر (۱۹۷۶) و پرسشنامه افت تحصیلی محقق ساخته استاندارد مورد استفاده قرار گرفته است. برای استخراج داده ها از آمار استنباطی که شامل آزمون همبستگی پیرسون است. نتایج نشان داد که بین مولفه های سازگاری خانواده (رضایت دونفری، همبستگی دو نفری، توافق دو نفری و ابراز محبت) با علل شکست و افت تحصیلی دانش آموزان رابطه ای معنادار و منفی وجود دارد، بدین معنی که با بالا رفتن میزان مولفه های سازگاری خانواده، افت تحصیلی دانش آموزان کاهش می یابد.