بررسی ارتباط بین شیوه های فرزند پروری با فرزند آوری در بین زنان نمونه موردی(شهرستان ارومیه)

پژوهش حاضر به منظور بررسی شیوه های فرزند پروری با فرزندآوری در بین زنان نمونه موردی استان آذربایجان غربی و مقایسه آنها صورت گرفته است. کاهش سطح باروری، یکی از مشخصه های جمعیتشنا سی فرزندآوری و مباحث مربوط به آن، از مسائلی است که در جامعه امروز ایران حائز اهمیت میباشد. یکی از موضوعات مرتبط به بحث فرزندآوری ماهیت و مصادیق آن است. از منظر اسالمی دو نظریه حق وحکم میتواند پوشش دهنده ماهیت و جنبه های مختلف تولید مثل و باروری انسان باشد. بنابراین، نتایج و آثار حق یا حکم بودن آن نیز متفاوت خواهد بود، به گونه ای که اگر حق باشد، تسلط و سلطنت افراد در چارچوب شرعی بر تولید مثل و باروری ثابت است و چنانچه حکم تکلیفی باشد، دیگر نمیتوان تسلطی برای مکلف نسبت به آن قائل شد. برای درک نگاه اسالم درباره حق یا حکم بودن موضوع مذکور میتوان به روشهایی چون چگونگی تشریع حق یا نحوه بیان شارع تمسک جست که در ذیل نحوه بیان باید از لسان دلیل، اجماع، ملاحظه آثار و لوازم صحبت نمود و در صورتی که از چند روش فوق نتوان حق یا حکم بودن را به دست آورد، میتوان آن را از طریق استقرا و تنقیح مناط، سیره متشرعه، سیره عقال و اصول عملیه همچون اصل عدم حق به دست آورد.ختی شهر ارومیه است. ازاینرو مطالعه شهر ارومیه از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.جامعه آماری این پژوهش نمونه زنان به تعداد ۶۰نفر به صورت تصادفی انجام گرفته دشده اشد هدف این پژوهش شناخت متغیرهای حمایت اجتماعی، اشتغال زنان و پایگاه اقتصادی اجتماعی خانواده بر گرایش به بارداری مجدد است. براساس نتایج آزمون دیسامرز و کندالسی بین متغیر حمایتهای اجتماعی و گرایش به داشتن فرزند دیگر رابطه معنادار بهدست آمده است که نشاندهنده قوی بودن شبکه خویشاوندی در ایران است .