رابطه بین طرد شدگی در محیط کار و نتایج شغلی

طرد شدن محل کار، که به عنوان "مرگ اجتماعی" در نظر گرفته می شود، در سازمان ها بیداد می کند و توجه تحقیقات قابل توجهی را به خود جلب کرده است. ما با انجام یک متاآنالیز از مطالعات روابط بین طرد شدن محل کار و پیامدهای آن، درک را گسترش می دهیم. ما همچنین تاثیرات تعدیل کننده فرهنگ ملی (یعنی جمع گرایی در مقابل فردگرایی) و تاثیرات واسطه ای عزت نفس مبتنی بر سازمان (OBSE) را بررسی می کنیم. نتایج یک متاآنالیز ۹۵ نمونه مستقل (N=۲۶۷۶۷) نشام می دهد که قرار گرفتن در معرض طرد شدن در محل کار به طور قابل توجهی با نگرش، رفاه و رفتار افراد مرتبط است. علاوه بر این، اثرات طرد محیط کار بر تعلق، رضایت شغلی، فرسودگی عاطفی، رفتار شهروندی سازمانی (OCB) نسبت به افراد (OCBI)، انحراف سازمانی، و انحراف بین فردی در زمینه های فردگرایانه قوی تر از زمینه های جمع گرایانه است. با این حال، روابط بین طرد محیط کار و هویت سازمانی و OCB در زمینه های جمع گرایانه قوی تر از زمینه های فردگرا است. مدل سازی معادلات ساختاری متا تحلیلی ما ه مچنین شواهدی از اثرات واسطه ای OBSE بر روابط بین طرد محیط کار و تعهد سازمانی، رضایت شغلی و عملکرد شغلی ارائه می دهد. مفاهیم و محدودیت های مطالعه ما و جهت گیری های تحقیقاتی آینده نیز مورد بحث قرار می گیرد.