اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر نشخوار ذهنی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان دارایاختلال املاء نویسی دختر زرین شهر سال تحصیلی ۱۴۰۳ _۱۴۰۲

هدف اصلی این پژوهش ، بررسی اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر نشخوار ذهنی و اهمال کاری تحصیلیدانش آموزان دختر دارای اختلال املاء نویسی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی ، از نظر روش نیمهآزمایشی به شیوه ی پیش آزمون _ پس آزمون همراه با گروه کنترل است.از آنجایی که پرسشنامه یکی ازابزارهای رایج برای جمع آوری اطلاعات در علوم انسانی و علوم تربیتی است، ابزار مناسب در این پژوهش ،پرسشنامه استاندارد می باشد.تحلیل اطلاعات در دو بخش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آماراستنباطی (روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره) انجام گردید.تمامی تحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزار spss انجام شده و سطح معناداری ۰۵ / ۰ در نظر گرفته شده است.نتایج نشان می دهد که آموزشخودکارآمدی بر نشخوار ذهنی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان اثربخشی معناداری دارد و با این آموزش، ازیک سو نشخوار ذهنی و اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان کاهش یافته است و از سوی دیگر انگیزه و اشتیاقبرای انجام به موقع تکالیف درسی در دانش آموزان افزایش یافته است.