سیاستهای خلافت عباسی مولفهای اثرگذار بر بیثباتی نظامی خراسان (در سالهای ۲۵۹ تا ۲۸۷ ه. ق)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HIRJRL-10-38_001
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1402
چکیده مقاله:
در نیمه دوم قرن سوم هجری بیش از دو دهه خراسان عرصه کشمکش نیروهای نظامی متخاصم بود. صفاریان با برافکندن طاهریان در صدد تحکیم سلطه بر خراسان بودند و طاهریان پس از سقوط، در تکاپوی آن بودند که بر پایه مقبولیت و مشروعیت برآمده از منشور خلافت عباسی و با بهره گیری از نظامیان سابق، حکومت خود را احیا نمایند. امرای نظامی به جهت فقدان مشروعیت به طاهریان پناه برده و خطبه به نام محمد بن طاهر خواندند. تنازع این نیروها بی ثباتی سیاسی و نظامی خراسان را در پی داشت. خلافت عباسی نیز بر پایه قدرت مشروعیت بخشی خود، به اعطای منشور یا عدم تایید متخاصمین بر پایه منافع و مصالح خود می پرداخت. این رویکرد خلیفه یکی از مولفه های اثرگذار بر عدم چیرگی قطعی یکی از طرفین و لشکرکشی های متعدد بود که سبب بی ثباتی نظامی خراسان در این برهه تاریخی شد. مقاله حاضر که با رویکرد توصیفی- تحلیلی و بر پایه منابع دست اول تاریخی به نگارش در آمده، در صدد پاسخ گویی به این پرسش می باشد که سیاست های خلافت عباسی چه نقشی در کشمکش های نظامی خراسان در نیمه دوم سده سوم داشته است؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که منفعت طلبی و مصلحت اندیشی محرک اصلی خلافت عباسی در اتخاذ سیاست در برابر رخدادهای سیاسی و نظامی خراسان بود و این رویکرد مولفه ا ی اثرگذار در امتداد نابسامانی های نظامی خراسان در نیمه دوم سده سوم هجری قمری بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن مرسل پور
دانشیار گروه تاریخ دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :