مقایسه روشهای نوین زمین آماری و متداول رده بندی منبع در کانسار سرب و روی مهدی آباد

رده بندی منابع معدنی، از مهم ترین و موثرترین خروجی های مطالعات اکتشاف تفصیلی می باشد. بر اساس رده بندی صحیح، می توان مقدار و دقت تخمین عناصر یک منبع را تعیین نموده و آن را برای طراحی معدن و مطالعات فنی و اقتصادی آماده کرد. در صورت تایید اقتصادی و قابل معدنکاری بودن منبع، میتوان آن را یک ذخیره تلقی نمود و مراحل برنامه ریزی استخراجی را طی نمود. با توجه به اهمیت رده بندی منابع معدنی که پایه و اساس مطالعات فنی و اقتصادی می باشد، در این مقاله سعی شده است مقایسه ای بین روشهای متداول رده بندی از جمله تعداد گمانه و نمونه مورد استفاده در تخمین و نیز روشهای نوین زمین آماری همچون تابع چگالی احتمال عیار هر بلوک و خطای تخمین با استفاده از مقدار و واریانس آن صورت گیرد. کانسار سرب و روی مهدی آباد واقع در استان یزد، به عنوان مثالی برای این مطالعه انتخاب شده است. ۱۹۷ گمانه مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس مطالعات زمین آماری، نتایج هر یک روش ها مقایسه شده اند. در این مطالعات، منابع قرار گرفته در سه رده، با استفاده از روش سطح زیر تابع چگالی احتمال عیار هر بلوک مجموعا کمتر از ۰/۳ درصد کل منبع رده بندی شده است و بیش از ۹۹ درصد از کل جزو منبع زمین شناسی تلقی شده است. در روش خطای تخمین، در سطوح اعتماد ۹۵و ۹۰ و ۸۰ درصد، کمتر از ۱۵ درصد منبع، در رده اندازه گیری شده و مشخص شده و باقی منبع در رده های دیگر قرار دارند. بسیاری از روش های زمین آماری، به دلیل وابستگی به مقادیر تخمینی، در مواردی که عیار منبع کم باشد، بخش اعظمیاز منبع را در رده های استنباط شده و یا منابع زمین شناسی تلقی می کنند در حالی که روش های کیفی همچون تعداد گمانه ها و نمونه ها عکس این مطلب را اثبات می کند به طوری که بیش از ۹۷ درصد بلوک ها در دو رده اندازه گیری شده و مشخص شده جای می گیرند.