نظام اعتمادات اجتماعی: رهیافتی در مدرنیزاسیون مدینه فاضله فارابی
محل انتشار: فصلنامه سیاست متعالیه، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 58
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMP-11-1_006
تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1402
چکیده مقاله:
هدف پژوهش حاضر بررسی قابلیت بهره برداری مجدد آرمان شهرهایی همچون آرمان شهر فارابی، مبتنی بر الزامات و قابلیت های مدرنیته است. بنابراین سوال اصلی تحقیق این است که آیا این آرمان شهرها، علی رغم تحولات عظیم مدرنیته، قابلیت آرمانی خود را دارند؟ یا با ایجاد تغییراتی، می توان کارآمدی آرمانی آنها را بازخوانی کرد؟ بازخوانی این آرمان شهرها، نقطه عطفی است برای جهت گیری دستگاه های عظیم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و دینی به سوی اهداف و ایده آل های اسلامی. در این تحقیق با بهره گیری از روش استنطاقی، مدینه فاضله فارابی در دو بعد الزامات و پیامدها، مبتنی بر آموزه های مدرنیته، واکاوی شده و سپس با بهره گیری از رویکرد تحلیل مضمون، طی مراحل ذیل، مضمون فراگیر «نظام اعتمادات اجتماعی»، به عنوان رهیافت اصلی این تحقیق در مدرنیزاسیون مدینه فاضله فارابی استخراج شده است: الف) طراحی ماتریس های الزامات و پیامدها؛ ب) استخراج و پالایش مفاهیم و گزاره های پیامدی در ماتریس پیامدها (۳۸ پیامد به عنوان گزاره های پایه)؛ ج) استخراج و پالایش الزامات (۲۷ الزام به عنوان گزاره های پایه)؛ د) استخراج شش مفهوم سازمان دهنده ؛ ه) استخراج مضمون فراگیر. براساس آموزه های فارابی در خصوص آرمان شهر، بستر اصلی تحقق آرمان شهر، عدالت است و محور اصلی عدالت اجتماعی، حکومت شایستگان یا حکیمان بوده و حکیمان را بایستی یا از ابتدا تربیت کرد یا از بین افرادی که قبلا به این درجه از شایستگی رسیده اند، انتخاب کرد. در هر دو، نیاز به سیستمی است که بتوان عملکرد و توانایی های آنها را ثبت و بازیابی کرد. این مهم در «نظام اعتمادات اجتماعی» قابل تحقق است. با استقرار سیستم اعتمادات اجتماعی بر مدینه فاضله فارابی که دستاورد این تحقیق است، زمینه نظارت مردمی بر عملکردها و بستر عدالت اجتماعی فراهم می شود و بهره وری و رضایتمندی را به طور هم افزا افزایش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین پرکان
استادیار، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ایران
کریم ابراهیمی
دکتری، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :