بررسی مقاومت در برابر شوک حرارتی بدنه های کوردیریتی تولید شده با استفاده از مواد اولیه داخلی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 98

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICC11_075

تاریخ نمایه سازی: 19 بهمن 1402

چکیده مقاله:

کوردیریت (۲MgO.۲Al۲O۳.۵SiO۲) ترکیب سرامیکی پایدار در برابر حرارت بوده که به دلیل ضریب انبساط حرارتی و هدایت الکتریکی پایین، گزینه مناسبی جهت تولید عایق های الکتریکی، پایه های کاتالیستی، دیرگدازها و بدنه های سرامیکی متخلخل به شمار میرود. هدف تحقیق پیشرو، بررسی ویژگی مقاومت در برابر شوک حرارتی در این ترکیب سرامیکی است. رایج ترین روش برای تشکیل ترکیب کوردیریت، استفاده از استحاله های حالت جامد بوده که به این منظور،یک مخلوط از مواد اولیه کاملا بومی شامل کائولن، تالک و آلومینا و مخلوطی دیگر شامل موارد مذکور از مواد اولیه خارجی تهیه و جهت ساخت بدنه های سرامیکی پایه کوردیریتی مورد استفاده قرار گرفت. سپس مخلوط پودرهای اولیه بوسیله پرس تک محوره به نمونه های مکعب مستطیل شکل تبدیل شده و نهایتا فرآیند سینتر شدن آنها در دمای ۱۳۸۰ œC به مدت ۲ ساعت صورت پذیرفت. نمونه های سینتر شده تحت آزمونهای پراش پرتو ایکس((XRD و میکروسکوپ الکترونی روبشی((SEM قرار گرفتند. همچنین خواص فیزیکی ( انقباض پخت، چگالی ظاهری و چگالی ارشمیدسی و چگالی نسبی ) ، مکانیکی ( استحکام خمشی سهنقطهای ) و مقاومت در برابر شوک حرارتی آنها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. استحکام خمشی سهنقطهای بدنه های پایه کوردیریتی بدست آمده از مخلوط بومی و خارجی به ترتیب معادل ۶۸/۵۸ (MPa) و ۶۷/۶۱ (MPa) اندازه گیری گردید. از نظر شوک پذیری نمونه های ساخته شده با مواد اولیه خارجی بطور نسبی مقاومت بیشتری در برابر شوک حرارتی از خود نشان دادند.

کلیدواژه ها:

کوردیریت ، دیرگداز ، استحکام خمشی سه نقطه ای ، مقاومت در برابر شوک حرارتی.

نویسندگان

علی سکوتی زمهریری

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران

علی محمد هادیان

استاد ، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران.

سیروس زمانی

استادیار ، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران.

امیر هادیان

دکترای مواد ، دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران.