تاثیر نقش جغرافیای انسانی در بروز و یا کنترل نا آرامی های ساختار شهری و جغرافیایی

بدون تردید یکی از عوامل پایداری جوامع، توجه به امنیت اجتماعی است . بدون ثبات و امنیت، هیچ جوامعی امکان رشد و تکامل را نخواهد یافت. بدون ۰ آن، دستاوردهای مثبت، جای خود را به پیامدهای منفی می دهندو ناگواری ها و ناهنجاری های اجتماعی فراوانی پدید می آید . به اعتقاد برخی جامعه شناسان، میزان نا امنی با درجه گسترش شهر رابطه مستقیم دارد؛ یعنی به موازات افزایش جمعیت، میزان جرائم نیز بالا می رود وافزایش جرائم در شهر، امنیت فردی و اجتماعی را کاهش می دهد . به نظر این جامعه شناسان، شهرها به دلیل گستردگی، بالا بودن میزان جمعیت، گسترش حاشیه نشینی، فراوانی جمعیت بیکار،بحران هویت، خرده فرهنگخشونت، تبعیض، انبوهی مهاجران، بیگانگی اجتماعی و برخی دلایل دیگر که در روستا یا شهرهای کوچک وجود ندارد شرایط مناسبی را برای کسانی که قصد ناامن کردن جامعه را دارند، به وجود می آورند و همچنینتعدد و تنوع اقوام گوناگون با فرهنگ های مختلف در ترکیب جمعیتی کشورها، حکومت ها را با چالش هایی روبه رو می کند. در کشور ما پاره فرهنگ های قومی در حاشیه کشور قرار دارند که این موقعیت جغرافیایی اقواممعادله امنیت ملی را پیچیده می کند و با توجه به این که این اقوام اغلب در حساس ترین حوزه های راهبردی کشور تحت نفوذ احتمالی کشورهای همسایه و گرایش به آنها هستند و باعث تهدید و آسیب پذیری زیاد بهحاکمیت ملی می شود و از نقطه نظر راهبرد امنیت ملی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق سعی بر این است که زمینه های جرم خیزی و ناامنی در شهرها مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد و عمده ترینراهکارهای اجرایی در خصوص افزایش سطح امنیت اجتماعی ارائه شود . روش تحقیق برای انجام این کار، توصیفی - تحلیلی - کاربردی است؛ و اطلاعات مورد نیاز در زینه تحقیق از اسناد، مدارک و آمار رسمی مراکزمعتبر در داخل و خارج از کشور تهیه ف جمع آوری شده است. بدین بیان که ابتدا مفاهیم مرتبط با امنیت و جرم مورد مطالعه قرار گرفته، سپس زمینه های وقوع جرم خیزی در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی،سیاسی و نظایر این ها تحلیل شده و درنهایت بر اساس روش کاربردی، به تدوین راهکارهای لازم در این خصوص اقدام شده است.