جایگاه علم سایبرنتیک در حفظ امنیت ملی

علم سایبرنتیک به دنبال توسعه مغزهای الکترونیکی و مکانیسمهای کنترل خودکار برای تجهیزات نظامی، مانند دستگاه های رهگیر بمب، در طول جنگ جهانی دوم مطرح و در جریان پژوهش درباره فنونی که اطلاعات توسط آنها کارکرد موردنظر را پیدا میکنند، رشد کرد. سایبرنتیک با تکیه بر فناوری فضای جدید اطلاعاتی و ارتباطی که از آن به جامعه اطلاعاتی یاد میشود، در شبیهسازی هر چه بیشتر ماشین به سیستمهای زنده کوشیده است و حتی تحولات زیادی را در نظامهای آموزشی و تربیتی ایجاد نموده است. این پژوهش جنبه های مختلف از نقش علم سایبرنتی ک در حوزه امنیت و پدافند غیرعامل را تبیین میکند. در نظام رقابت جهانی، فناوری همیشه نقش تعیین کنندهای ایفا نموده است. فناوری اطلاعات و ارتباطات به دلیل قابلیتها و محاسنی که دارد، از سایر فناوریها مورد بهرهبرداری بیشتری در جهت اهداف سیاسی و نظامی بین المللی بوده است، ورود به این عرصه توسط قدرتها در جهت ضربه زدن به امنیت ملی کشورهای دیگر، باعث شده است که یکی از مباحث مهم در پدافند غیرعامل بکارگیری و افزایش حملات، تهاجمات و شیوه های دفاع سایبری، به عنوان محصولی شوم از انقلاب اطلاعات است و با این رویکرد جنگ سایبری و دفاع سایبری با هدف برهم زدن »موازنه اطلاعات و دانش« به نفع نیروهای خودی، نیازمند توجه و آموزشهای همگانی در جهت کاهش شکاف دیجیتالی است.