تحلیلی بر توسعه یافتگی پایدار شهرستان کاشان با تاکید بر شاخصهای موثر در پدافند غیرعامل در دو بازه زمانی ۱۳۸۰ و) ۱۳۹۰با استفاده از مدل تاکسونومی عددی)

شناخت و سعی در برقراری تعادل و توازن منط قی در نظام شبکه شهری وپی بردن به این نکته که آیا در منطقه پایداری در توسعه وجود داشته یا نه وآیا پایداری توسعه در پدافند غیرعامل و مدیریت بحران منطقه تاثیر داشته یا خیر، از جمله راهبردهای موثر در ساماندهی فضا وتسهیل در کمک رسانی میباشد واین مسئله به یکی از دغدغه های پژوهشگران تبدیل شده است. این تحقیق با استفاده از مدل طبقه بندی تاکسونومی عددی جهت تحلیل سلسله مراتب خدمات و امکانات عمران شهری در شهرستان کاشان میباشد. هدف از این پژوهش، پی بردن به فواصل طبقاتی شهرستان کاشان، ارائه راهکار برای کم کردن فاصله طبقاتی و نیل به توسعه پایدار ورابطه توسعه یافتگی شهرستان با پدافند غیرعامل در دو بازه زمانی میباشد. این پژوهش ابتدا در سال ۱۳۹۰و۱۳۸۰ با ۶۲ شاخص مشترک محیط زیست، آموزشی، جمعیتی ,اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، بهداشت - درمان، شاخصهای پدافندی وزیربنایی-عمرانی انجام شد که نتایج نشان داد شهرستان کاشان در سال ۱۳۹۰ در مقایسه با سال ۱۳۸۰ از لحاظ رشد توسعه یافتگی وامکانات پدافندی وضعیت بهتری پیدا کرده است. سپس برای پی بردن به اینکه آیا در این شهرستان پایداری در توسعه وجود داشته است یا خیر، بعضی شاخصها را حذف کرده و رتبه بندی بین شهرستان را در سال ۱۳۸۰ و۱۳۹۰ دوباره بررسی کردیم، به طوریکه این بررسی با ۴۷ شاخص مشترک طی یک مقایسه تطبیقی انجام شد و نتایج نشان داد که در سال ۹۰ شهرستان کاشان نسبتا توسعه یافته و در سال۸۰ شهرستان کاشان نسبت به سال ۹۰ از مدار توسعه بازمانده است.