تکامد در قرآن، تحلیلی بر واژه ها و ترکیبات تک کاربرد در قرآن کریم
محل انتشار: مجله پژوهش های قرآن و حدیث، دوره: 47، شماره: 2
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 38 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQST-47-2_005
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1402
چکیده مقاله:
واژه تکامد (hapax legomenonو در عربی: اللفظ الفرید/ الفرائد) به کلمه ای اطلاق می شود که تنها یک بار در سراسر یک متن به کار رفته باشد. بنابراین به واژه ای که تنها یک بار در متن قرآن کریم به کار رفته باشد و هیچ مشتق یا هم خانواده ای از آن، در متن قرآن نباشد، «تکامد قرآنی» می گوییم. مثال هایی از تکامد قرآنی عبارتند از: صمد، ارم، زنجبیل، یقطین، و تسنیم. بر این اساس، واژه ای چون «تنور» را به سبب ذکر دوباره اش در قرآن (هود:۴۰؛ مومنون: ۲۷) نمی توان تکامد دانست. چنین کلمه ای اصطلاحا dis legomenon نامیده می شود.[۱] مقاله حاضر می کوشد علاوه بر طرح و بررسی کلی مسائل پیرامون تکامدهای قرآنی، فهرستی کامل از این الفاظ ارائه دهد تا بر مبنای آن، بتوان تصویر روشنی از تعداد، پراکندگی، دامنه، و دایره های معنایی تکامدها در قرآن به دست آورد. این فهرست می تواند به صورت کلی یا جزیی موضوع بررسی دیگر محققان علاقمند به واژه شناسی قرآنی شود. [۱]. به همین سان، به واژه ای با سه کاربرد در یک متن، tris legomenon گفته می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی کریمی نیا
مربی گروه قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :