تاثیر روان درمانی ۴ عاملی(آگاهی افزایی، امید، رابطه درمانی و نظم دهی رفتار)بر علایم آسیب شناسی روانی در زنان نابارورتحت درمان IVF

ناباروری یکی از بحرآن های دوران زندگی است که منجر به بروز مشکلات روانی و تجربیات استرس زا می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر روان درمانی ۴ عاملی (آگاهی افزایی، امید، رابطه درمانی و نظم دهی رفتار) بر علائم آسیب شناسی روانی در زنان نابارور تحت درمان IVF بود. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و با ۳۰ زنان نابارور تحت درمان IVF در مراکز درمانی ناباروری شهر شیراز در سال ۱۴۰۰ انجام شد. شرکت کنندگان به روش هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل به شیوه ی تصادفی تخصیص یافتند. از پرسش نامه های مقیاس تجدید نظر شده ی فهرست ۹۰ نشانه ای برای جمع آوری اطلاعات در مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (۲ ماهه) استفاده شد. گروه آزمایش تحت برنامه روان درمانی ۴ عاملی قرار گرفت اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر و نرم افزار SPSS۲۴ انجام پذیرفت. میانگین نمرات خصومت، اضطراب، حساسیت بین فردی و افسردگی در روان درمانی ۴ عاملی در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته و در مرحله پیگیری همچنان تفاوت چشمگیری با مرحله ی پیش آزمون دارد (P<۰/۰۵). بین دو گروه آزمایش و کنترل در نمرات پس آزمون تفاوت معنی دار مشاهده شد (P<۰/۰۵). براساس یافته های این پژوهش می توان گفت روان درمانی ۴ عاملی (آگاهی افزایی، امید، رابطه درمانی و نظم دهی رفتار) بر کاهش علائم آسیب شناسی روانی در زنان نابارور تحت درمان IVF اثربخش است.