نقش سرکوب گری عاطفی والدین در پیش بینیسرزنش خود، سرزنش دیگران و تحمل پریشانی فرزندان

هدف این پژوهش تعیین نقش سرکوب گری عاطفی والدین در پیش بینی سرزنش خود، سرزنش دیگران و تحمل پریشانی فرزندان بود. روش پژوهشی بکار رفته در این تحقیق از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه مدرسه بعثت مشهد می باشد که تعداد آن ها ۵۰۰ نفر است و بر اساس جدول مورگان تعداد ۲۱۷ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار بکار رفته در این پژوهش شامل مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر ، پرسشنامه ی سازگاری وینبرگر و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران است که اعتبار آنها توسط اساتید رشته ی روان شناسی مورد تایید قرار گرفته است . برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش های آمار توصیفی (محاسبه میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (روش رگرسیون خطی) با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۵، استفاده شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که سرزنش خود، سرزنش دیگران و تحمل پریشانی فرزندان با سرکوب گری عاطفی والدین رابطه‎ی مثبت و معنی داری دارد . بر این اساس می توان گفت که سرکوب گری عاطفی والدین در رابطه با متغیر های سرزنش خود، سرزنش دیگران و تحمل پریشانی فرزندان نقش پیش بین را ایفا کند. با عنایت به یافته ی پژوهش ، پیشنهاد می شود والدین در ارتباط خود با فرزندانشان فرصت ابراز هیجانات را به آنها بدهند .