نحوه ارزیابی پروژه ژئوتکنیکی از دیدگاه لرزه ای و نحوه پهنه بندی بسترهای خاکی

پهنه بندی داده های ژئوتکنیکی خاک یکی از مهمترین اطلاعات برای برنامه ریزی و ساتخ و ساز پروژه های عمران می باشد. در دسترس بودن این داده ها می تواند هزینه های پروژه و زمان عملیات آن را، به ویژه در مراحل امکان سنجی و برنامه ریزی کاهش دهد. مطالعات ژئوتکنیکی پروژه های عمرانی یکی از اصلی ترین مراحل عملیات های عمرانی می باشد . خاک از دو منظر در ارتباط با انواع سازه های مهندسی قرار می گیرد، ابتدا به عنوان مصالح ساختمانی و دیگر به عنوان یک پی مناسب و پایدار و یا فضای ایمن برای تعبیه سازه های زیر زمینی . از طرفی وجود حجم زیادی از اطلاعات و داده ها باعث گمراهی در تحلیل می شود و ممکن است اطلاعات، بلا استفاده باقی بمانند؛ لذا اطلاعات جمع آوری شده می تواند به کمک فاز مطالعات امکان سنجی بیابد. دسته بندی و طبقه بندی ویژگی های ژئوتکنیکی خاک ها منجر به تولید نقشه های پهنه بندی می شود. این نقشه ها مبنای مطالعات بسیار از پروژه ها می شوند. هر نقشه پهنه بندی می تواند با هدف خاصی (تک منظوره) تهیه شود بعنوان مثال نقشه خطر لغزش، سقوط سنگ ، عملیات ژئوتکنیک، مقاومت مواد، ظرفیت باربری خاک و سیستم طبقه بندی مهندسی مواد، از جمله نقشه های پهنه بندی رایج محسوب می شوند. در پهنه بندی نقشه های زمین شناسی شهرهای جدید از سیستم چند لایه استفاده شده است. تلاش های زیادی برای بکارگیری روش های استاندارد برای پهنه بندی ژئوتکنیکی شده است، اما هنوز استاندارد واحدی ارائه نشده است. در بسیاری از پروژه ها نقشه های زمین شناسی مهندسی با مقیاس های مختلفی تهیه می شود. نقشه های زمین شناسیمهندسی نوعی از نقشه های ژئوتکنیکی هستند، اما این نقشه ها به تنهایی نمی توانند نیاز مطالعات پروژه ها را در فازهای امکان سن ی اغناء کنند. بنابراین نیاز به نقشه های پهنه بندی ژئوتکنیکی بیش از پیش احساس می گردد .