قانون سپاری؛ توسعه مشارکت در قانونگذاری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67

فایل این مقاله در 33 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IPL-6-1_002

تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1402

چکیده مقاله:

مشارکت مردم در حکومت در حال تغییر و تحول است و با پیشرفت جوامع، متکامل می گردد. مشارکت مردمی دارای الگوهای متفاوتی بوده است. الگویی که هم اکنون متداول است، الگوی نمایندگی است. لکن با بروز پدیده ای به نام قانون سپاری، این الگو در معرض تغییرات گسترده واقع شده است. الگوی قانون سپاری مبتنی بر حضور مردم در فرایندهای تصمیم گیری و تصمیم سازی است. قانون سپاری به زیرساخت هایی نظیر شفافیت نیازمند است و در رواج خود، مدیون استفاده از روش های نوآوری باز و جمع سپاری است. قانون سپاری در بستر اینترنت شکل می گیرد. در قانون سپاری می توان مساله یابی و تدوین پیش نویس یک قانون و یا اصلاح آن را به مردم واگذار کرد. به عبارتی، مردم به نحوی دارای صلاحیت ابتکار قانون می شوند. به منظور این که بتوان میزان پیشرفت قانون سپاری در مراحل مختلف قانون گذاری را دانست، باید به ماهیت نمایندگی نظر افکنده، مقایسه ای را سامان داد. لذا مساله ی این پژوهش، مقایسه-ی میان نمایندگی و قانون سپاری است تا بتوان با شناخت مبانی آن، در مجالی دیگر الگوی بومی قانون سپاری را طراحی کرد. بدین منظور، این مطالعه با ترکیبی از روش های «موردکاوی» و «تفسیری» درصدد واضح ساختن افق پیش روی قانون سپاری و چگونگی حضور آن در فرایند قانون گذاری است.در نتیجه، با یافتن فهمی از قانون سپاری می توان آن را بومی سازی کرد. برای داشتن چنین دریافتی، باید از آموزه های اسلامی نظیر شورا و مسئولیت اجتماعی بهره برد. همچنین، بهره گرفتن از قابلیت های بازی وارسازی این پلت فرم ها، کمکی شایان به بومی سازی رویکرد جمع سپارانه در قانون گذاری است.

نویسندگان

هادی طحان نظیف

استادیار گروه حقوق عمومی دانشکده معارف اسلامی و حقوق دانشگاه امام صادق علیه السلام

محمدامین حاکمی

دانشجوی دکتری علوم سیاسی گرایش سیاست گذاری عمومی دانشگاه امام صادق علیه السلام

علی راستی

دانشجوی دکتری علوم اجتماعی گرایش سیاست گذاری فرهنگی دانشگاه امام صادق علیه السلام

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آهنگران، م. و صادق پور، م. (۱۳۹۳). بررسی و نقد ...
  • استوارت میل، ج. (۱۳۸۹). حکومت انتخابی. (علیه السلام) رامین، Trans، ...
  • بیثام، د. (۱۳۹۰). مشارکت شهروندان در روند قانون گذاری. تهران: ...
  • جلایی، م. (۱۳۸۰). مقومات دموکراسی. بازتاب اندیشه، ۴۷-۵۴ ...
  • جلایی، م. (۱۳۸۰). مقومات دموکراسی. بازتاب اندیشه، ۴۷-۵۴ ...
  • جواهری طهرانی، م. (۱۳۹۴). آشنایی با مفاهیم حقوق عمومی؛ بررسی ...
  • حافظ نیا، م.، قالیباف، م. و ملاحسینی اردکانی، ر. (۱۳۹۱). ...
  • حاکمی، م. (۱۳۹۶، ۰۵ ۱۳). معرفی سایت Legislation Lab؛ کارگاهی ...
  • دانلی، ج. (۱۳۸۱). دموکراسی، توسعه و حقوق بشر. راهبرد، ۵۱-۷۸ ...
  • رنجبر، ا. (۱۳۸۴). نقش لابیگری در فرایند قانون گذاری و ...
  • شیرازی، ع. (۱۳۹۸). بررسی مقایسه ای جایگاه مشورت در نظریه ...
  • عبدالاحد، ع.، درویشوند، ا.، حسینی پور اردکانی، س.، ناظمی، ح.، ...
  • توانمندسازی خط مشی های عمومی، با رویکرد شفافیت و مشارکت [مقاله کنفرانسی]
  • قاضی شریعت پناهی، س. (۱۳۹۲). بایسته های حقوق اساسی. تهران: ...
  • قلی پور، آ. و پیران نژاد، ع. (۱۳۸۷). ارتقای اعتماد ...
  • کیا، ع. و عبدالله، ع. (۱۳۸۸). دموکراسی در فضای وب؛ ...
  • لاگلین، م. (۱۳۹۳). مبانی حقوق عمومی (چهارم) ed، تهران: نی ...
  • مرتب، ی. (۱۳۹۶، ۲۳۰۳) WikiLegis، بستری برای مشارکت مردم در ...
  • نوری، م. و توسلی رکن آبادی، م. (۱۳۹۵). بررسی تطبیقی ...
  • هوئرتا، ا. (۱۳۹۵). ۱۰۰ سال دگر؛ اقتصاددانان پیشرو آینده را ...
  • وحیدی منش، ح. (۱۳۹۳). دموکراسی و اخلاق لیبرالی. معرفت سیاسی، ...
  • ویژه، م. (۱۳۸۷). نمایندگی یا وکالت (اشتراک و افتراق نهاد ...
  • Pedersen، ، Kocsis، D.، Tripathi، A.، & Tarrell، A. (۲۰۱۳). ...
  • Aitamurto، (۲۰۱۲). Crowdsourcing for Democracy: A New Era in Policy-Making. ...
  • Aitamurto، (۲۰۱۶). Collective Intelligence in Law Reforms: When the Logic ...
  • Aitamurto، ، & Landemore، H. (۲۰۱۵). Five design principles for ...
  • Allio، (۲۰۰۵). Interview with Henry Chesbrough: innovating innovation. Strategy and ...
  • Clark، ، Morris، M.، & Lomax، N. (۲۰۱۸). Estimating the ...
  • Dimba، (۲۰۱۸، March ۲۲). CrowdLaw as a tool for open ...
  • Find out more about e-petitions. (n.d.). Retrieved from UK Parliament: ...
  • Gerber، ، & Morton، R. (۱۹۹۸). Primary election systems and ...
  • HanYou، ، KyuLee، J.، Kang، H.، & Go، E. (۲۰۱۵). ...
  • Miller، (۲۰۰۳). Political Philosophy: A Very Short Introduction. (ک. پولادی، ...
  • Newhart، ، & Brooks، J. (۲۰۱۷). Barriers to Participatory eRulemaking ...
  • Noveck، (۲۰۱۸). Crowdlaw: Collective Intelligence and Lawmaking. Analyse & Kritik، ...
  • Pfoser، D.، Crooks، A.، & Jenkins، A. (۲۰۱۵). Crowdsourcing urban ...
  • نمایش کامل مراجع