اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودانتقادی و ناگویی خلقی در دانشجویان دچار شکست عاطفی

هدف پژوهش بررسی آثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (اکت) برخودانتقاددی و ناگویی خلقی دانشجویان دچار شکست عاطفی است. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شاملکلیه دانشجویان پیام نور شهر مشهد در سال۱۴۰۱-۱۴۰۰ و روش نمونه گیریغیرتصادفی هدفمند بود. از بین کسانی که معیار ورود را داشتند ۳۰ نفر انتخاب وبا تخصیص تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. رویگروه آزمایش، ۸جلسه ۹۰دقیقه ای درمان اکت اجرا شد نتایج تحلیل کوواریانسنشان داد درمان اکت بطور معناداری بر کاهش خودانتقاددی و ناگویی خلقیدانشجویان دچار شکست عاطفی موثر بود.