اثرات نامطلوب عدم شناخت دانش آموزان نسبت به حقیقت وجودی انسان و جایگاه او در نظام هستی در بعد فردی و اجتماعی

شناخت حقیقت انسان، از آن جهت که راه تکامل وجودی انسان و نیل به شناخت شهودی حقایق عالم را که غایت عرفان است فراهم می کند، یکی از مسائل بسیار مهم عرفان شمرده می شود. این پژوهش با هدف بررسی اثرات نامطلوب عدم شناخت دانش آموزان نسبت به حقیقت وجودی انسان و جایگاه او در نظام هستی در بعد فردی و اجتماعی و به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. یافته ها نشان می دهد شناخت راز هستی و حقیقت انسان را می توان دو محور اساسی تفکرات و کوشش های علمی و عملی اندیشمندان، عرفا و فلاسفه در طول تاریخ بشر قلمداد کرد. بازشناسی جایگاه انسان در هستی، رهنمونی بسیار شایسته برای شناخت معنای زندگی است. معنای زندگی انسان، تنها در پرتو درک گستره وجودی او و هدف از خلقت او امکان پذیر است و بدون شناخت انسان، هرگز نمی توان معنایی را برای زندگی وی مطرح کرد، همان طور که زندگی نیز بدون داشتن این بینش، چندان معنادار نخواهد بود. بحرانهای انسان معاصر نظیر بحرانهای معرفتی، اخلاقی، روانی و معنوی تا حد زیادی ناشی از عدم شناخت انسان می باشد.