آسیب شناسی خصوصی سازی آموزشی در آموزش و پرورش ایران

سرمایه گذاری در آموزش وپرورش یک عامل اصلی در توسعه همه جانبه است. تامین سرمایه انسانی مستلزم انجام فعالیت های آموزشی است. سرمایه گذاری آموزشی از یک سو قابلیت های نیروی انسانی را ارتقاء می بخشد و از سوی دیگر، نیروی کار را برای استفاده بهتر از فناوری جدید تولید مهیا می سازد و به این ترتیب راه رشد و توسعه ی همه جانبه را برای کشورها هموار می کند. این پژوهش، آسیب شناسی خصوصی سازی در آموزش و پرورش ایران را بررسی کرد. سوال این پژوهش این است که جایگاه خصوصی سازی در اسناد رسمی آموزش و پرورش چگونه است؟ این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی – تحلیلی است و در آن از روش تحلیل محتوایی و بررسی اسنادی استفاده شده است. براساس یافته های پژوهش خصوصی سازی کنونی که در آموزش و پرورش در جریان است از مبانی خصوصی سازی تجاری و صنعتی پیروی می کند و به خصوصی سازی آموزش با توجه به ماهیت آن توجه نمی کند و آنچه در واقع اتفاق افتاده است تلقی افرد به عنوان قلک آموزش و پرورش است.