بررسی کارایی تعدادی از علف کش ها در کنترل بیوتیپ های فالاریس (Phalaris spp.) مقاوم وحساس به علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم-آ-کربوکسیلاز
محل انتشار: فصلنامه پژوهشهای زراعی ایران، دوره: 8، شماره: 4
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 113
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFCR-8-4_004
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
چکیده مقاله:
چکیده بررسی کارایی تعدای از علف کش ها در کنترل بیوتیپ های فالاریس مقاوم و حساس به علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم-آ-کربوکسیلاز سه آزمایش جداگانه بر روی توده های حساس و مقاوم دو گونه فالاریس P. minor و paradoxa. P انجام شد. در هر آزمایش توده های حساس و مقاوم به صورت جداگانه با ۱۹ تیمار علف کشی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۸ تکرار در شرایط گلخانه مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل ۱۰ تیمار از علف کش های بازدارنده استیل کوآنزیم کربوکسیلاز ACCase، ۶ تیمار از علف کش های بازدارند استولاکتات سینتاز ALS و علف کش های پروسولفوکارپ، فلم پروپ-ام-ایزوپروپیل، ایزوپروترون+دیفلوفنیکان و تیمار شاهد بدون علف کش بود. برای ارزیابی تاثیر تیمار ها نیز خصوصیاتی مانند درصد خسارت بر اساس EWRC در ۱۵ و ۳۰ روز بعداز سمپاشی، درصد تعداد باقیمانده بعد از سمپاشی نسبت به قبل از سمپاشی و درصد وزن تر و خشک تک بوته نسبت به شاهد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مجموع نتایج نشان داد که در بین علفکش های بازدارنده ACCase بهترین علفکش برای کنترل توده حساس گونه های فالاریس، به ترتیب علف کش های کلودینافوپ پروپارژیل و پینوکسادن با دز ۴۵۰ میلی لیتر در هکتار بود. و از بین علف کش های بازدارنده ACCase نیز فقط علف کش پینوکسادن توانست توده مقاوم گونه P. minor را در حد کمی مطلوب کنترل کند و تاثیر آن بر توده مقاوم گونه paradoxa. P نیز رضایت بخش نبود. در بین علف کش های بازدارنده ALS نیز علفکش یدوسولفورون+مزوسولفورون (شوالیه) توانست توده حساس هر دو گونه و توده مقاوم گونه P. minor را در حد بسیار مطلوب ولی توده مقاوم گونه paradoxa. P را ضعیف کنترل نماید. همچنین علف کش های یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس) و سولفوسولفورون+متسولفورون (توتال) نیز توانستند توده های حساس و مقاوم هر دو گونه فالاریس مورد مطالعه در حد مطلوب کنترل نمایند. تاثیر علفکش ایزوپروتون+دیفلوفنیکان (پنتر) برتوده های حساس و مقاوم گونه P. minor نیز بسیار خوب، ولی اثر آن بر توده مقاوم گونه paradoxa. P ضعیف بود. بقیه علف کش ها نتوانستند هیچ یک از توده های حساس و مقاوم گونه های فالاریس مورد مطالعه را کنترل نمایند. به طور کلی برای مبارزه شیمیایی با گونه های فالاریس P. minor و paradoxa. Pمی توان از علف کش های یدوسولفورون+مزوسولفورون (شوالیه)، یدوسولفورون+مزوسولفورون (آتلانتیس) و سولفوسولفورون+متسولفورون (توتال) و همچنین در صورتی که توده مقاوم از گونه P. Minor باشد از علف کش ایزوپروتون+دیفلوفنیکان (پنتر ) استفاده نمود. واژه های کلیدی: مقاومت به علف کش، بازدارنده های ACCase، بازدارنده های ALS
نویسندگان
اسکندر زند
موسسه گیاهپزشکی کشور
محمدعلی باغستانی
موسسه گیاهپزشکی کشور
مریم پوربیگ
موسسه گیاهپزشکی کشور
سعید صوفی زاده
شهید بهشتی تهران
فاطمه بنا کاشانی
موسسه گیاهپزشکی کشور
فاطمه دستاران
موسسه گیاهپزشکی کشور
محمدمهدی خیامی
موسسه گیاهپزشکی کشور
محمدرضا لبافی حسین آبادی
موسسه گیاهپزشکی کشور