تاثیر مصرف میوه عناب بر سطوح اینترلوکین –۶ و فاکتور نکروزدهنده تومور آلفای سرم مردان غیرفعال به دنبال اجرای آزمون وینگیت
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-25-3_006
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: مکمل های ضد اکسایشی برای کاهش اثرات تخریبی رادیکال های آزاد پس از ورزش های شدید، حیاتی هستند؛ در پژوهش حاضر تاثیر مصرف میوه عناب بر سطوح سرمی اینترلوکین-۶ (IL-۶) و فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (TNF-α)مردان جوان پس از یک آزمون شدید بی هوازی، مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: مطالعه حاضر، یک طرح نیمه تجربی شاهد دار دو گروهی (تمرین با و بدون مصرف میوه عناب) بود. ۲۰ مرد جوان به طور تصادفی در دو گروه همگن شامل: گروه تمرین حاد بی هوازی و گروه مکمل عناب (gr/kg ۴/۰ به مدت ۳ هفته) و تمرین حاد بی هوازی، قرار گرفتند. ابتدا آزمون ۳۰ ثانیه ای وینگیت به اجرا درآمد؛ سپس نمونه های خونی در سه مرحله پایه، پس از مصرف میوه عناب و پس از پروتکل تمرینی جمع آوری گردید. نتایج در محیط نرم افزار SPSS ویرایش ۱۵ با آزمون های t مستقل، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تست تعقیبی بونفرونی، در سطح معنی داری ۰۵/۰≥P استخراج گردید.
یافته ها: IL-۶ در مرحله پایه به طور معنی داری کمتر از مراحل قبل و بعد از آزمون وینگیت بود (۰۵/۰P<) و در گروه تمرین IL-۶ در مرحله بعد از آزمون وینگیت به طور معنی داری بیشتر از مرحله پایه بود (۰۱/۰P=). TNF-αدر مرحله بعد از آزمون وینگیت به طور معنی داری بیشتر از مراحل پایه و قبل از آزمون وینگیت بود (۰۵/۰P<) و در گروه تمرین در سه مرحله با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری نداشتند (۰۶/۰P=). همچنین تغییرات این شاخص ها در مراحل بعد و قبل از آزمون وینگیت با مرحله پایه دو گروه، اختلاف آماری معنی داری نداشتند (۰۵/۰P>).
نتیجه گیری: مصرف عناب نتوانست عوامل التهابی IL-۶ و TNF-α را که معمولا پس از تمرینات شدید بی هوازی بالا می روند، کنترل نماید.
کلیدواژه ها:
Interleukin -۶ ، Tumor Necrosis Factor Alpha ، Extreme Anaerobic Test ، Jujube Fruit. ، اینترلوکین –۶ ، فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا ، آزمون شدید بی هوازی ، میوه عناب.
نویسندگان
حسین نوفرستی
Department of Exercise Physiology, Faculty of sport Sciences, University of Birjand, Birjand, Iran.
محمداسماعیل افضل پور
Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, University of Birjand, Birjand, Iran.
حسین ابطحی ایوری
Department of Basic Sciences, Faculty of Medicine, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran.
مجتبی امیرآبادی زاده
Student Research Committee, Sabzevar University of Medical Sciences, Sabzevar, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :