بررسی مدل ساختاری تاثیر رویکردهای مذاکره بر اتحاد راهبردی ادارات ورزش و جوانان استان های شرق کشور

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مدل ساختاری تاثیر رویکردهای مذاکره بر اتحاد راهبردی ادارات ورزش و جوانان استان های شرق کشور بود. روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد و به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران ادارات ورزش و جوانان در استان های شرق کشور به تعداد ۷۸ نفر بودند که نمونه نیز به تعداد ۷۸ نفر و به صورت کل شمار انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده در پژوهش شامل پرسشنامه رویکردهای مذاکره ویمست و کالانتون (۲۰۰۰) و پرسشنامه اتحاد راهبردی ایرلند و همکاران(۲۰۰۲) بود. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوایی با اخذ نظرات کارشناسان مدیریت راهبردی در ورزش و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و همچنین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تایید گردید. بطوریکه مقدار این ضریب برای پرسشنامه رویکردهای مذاکره (۹۴/۰=α) و پرسشنامه اتحاد استراتژیک (۸۸/۰=α) بدست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که رویکردهای مذاکره بر اتحاد راهبردی ادارات ورزش و جوانان استان های شرق کشور تاثیر معناداری دارد. لذا توصیه می شود مدیران ادارات ورزش و جوانان دوره های ارتقاء مهارت های مذاکره را برای کلیه کارکنان در سازمان مد نظر قرار دهند تا بدین وسیله زمینه اتحاد های راهبردی در بین سازمان های ورزشی فراهم گردد.