تحلیل نقش میانجی امید به تحصیل در رابطه بین اخلاق حرفه ای تدریس و عملکرد تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی

زمینه: هدف این پژوهش تحلیل نقش میانجی امید به تحصیل در رابطه بین اخلاق حرفهای تدریس و عملکرد تحصیلی دانشجویان تربیت بدنی بود. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی (۲۰۷ نفر) دانشگاه محقق اردبیلی بود که با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری در دسترس ۱۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه اخلاق حرفهای تدریس، امید به تحصیل و عملکرد تحصیلی استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید اساتید صاحب نظر قرار گرفته و پایایی آنها به ترتیب ۸۸/۰، ۸۵/۰، ۷۸/۰ به دست آمد. روش تجزیه و تحلیل داده ها ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری بود که در تحلیل از نرم افزارهایSPSS ۲۲ و LISREL ۸.۸‎ استفاده شد. یافتهها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد ارتباط اخلاق حرفهای تدریس با امید به تحصیل و عملکرد تحصیلی معنی دار بوده و به ترتیب با بتای ۵۳/۰ و ۳۶/۰ اثر مستقیم دارد، همچنین ارتباط امید به تحصیل با عملکرد تحصیلی معنی دار بوده و با بتای ۴۷/۰ اثر مستقیم دارد. نقش واسطه ای امید به تحصیل در رابطه اخلاق حرفه ای تدریس و عملکرد تحصیلی نیز با بتای ۱۶/۰ معنی دار بود. نتیجهگیری: بنابراین می توان گفت که اخلاق حرفهای تدریس و امید به تحصیل از متغیرهای مهم و مرتبط با عملکرد تحصیلی دانشجویان می باشد.