شرق شناسی و تولید بحران در افغانستان
محل انتشار: مطالعات تاریخی جهان اسلام، دوره: 10، شماره: 24
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 177
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MTE-10-24_005
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1402
چکیده مقاله:
یکی از جنبه های بارز تاریخ معاصر افغانستان، ظهور بحران های فراگیر بویژه در دهه های اخیر است که معلول عوامل متعدد داخلی و عمدتا خارجی است. این نوشتار در صدد بررسی نقش گفتمان شرق شناسی در تولید و گسترش این بحران ها با روش توصیفی تحلیلی توام با تفسیر می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که شرق شناسی، اغلب به دلیل ذات و ماهیت استعماری و نژادپرستانه خود، تلاش در ایجاد انواع بحران ها در کشورهای تحت نفوذ غرب داشته تا از این رهگذر زمینه را برای استثمار این کشورها توسط نظام سلطه مهیا سازد. البته برخی از شرق شناسان از قاعده مستثنی بوده و صرفا با انگیزه های دیگری دست به فعالیت های خاص در این مناطق زده اند. شرق شناسان، با ایجاد انواع بحران ها و دامن زدن به منازعات میان گروه های اجتماعی (قومی - مذهبی) و نخبگان سیاسی، عامل اصلی بحران در افغانستان بوده اند. بر این اساس می توان گفت، شرق شناسی، عامل عمده ایجاد و گسترش بحران در سطوح و لایه های گوناگون فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در این کشور به شمار می آیند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی میرعلی
گروه علوم سیاسی جامعه المصطفی(ص) العالمیه، قم، ایران
عمران حلیمی
دانش پژوه دکتری اندیشه معاصر مسلمین جامعه المصطفی(ص) العالمیه؛ افغانستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :