بررسی پیمان بغداد با الگوی نظری جان فوران

با پایان جنگ جهانی دوم، نظام چند قطبی پیشین حاکم بر دنیا به سمت تبدیل شدن به نظامی دو قطبی به رهبری امریکا ( قطب غرب) و اتحاد جماهیر شوروی ( قطب شرق ) ، تغییر شکل میداد. دو ابر قدرت در شرایط جنگ سرد ایجاد شده به دنبال موازنهی قوا و گسترش عرصه ی نفوذ خود در نقاط مختلف دنیا و جلوگیری از خطرات و تهدیدات قدرت دیگر بودند. ساختار نظام بین الملل و شرایط جنگ سرد، سبب شکل دهی به سیاست های خارجی کشورهای دنیا می شد. کشورهای موجود در رده های پایین قدرت ناچار بودند،سیاست دنباله روی از یک قدرت را پیگیری کنند. بلوک غرب به رهبری امریکا درصدد بود تا با ایجاد پیمانی در منطقه خاورمیانه، کمربند دفاعی خود در برابر خطرات شوروی را که با دو پیمان ناتو و سیتو شکل داده بود ، تکمیل کند. محمدرضا شاه پهلوی با پیوستن به پیمان بغداد ، همراهی و همگامی با بلوک غرب را انتخاب کرد. در این مقاله بناداریم با استفاده از چهارچوب نظری جان فوران، زمینه های شکل گیری، پیمان بغداد و سرانجام این پیمان را مورد بررسی قرار دهیم.