مطالعه تحلیلی- توصیفی دوست گزیدن و رسم آن در قابوس نامه و دیدگاه های اخلاقیی

ضرورت و اهمیت دوست و دوستی در زندگی انسان بر هیچ کس پوشیده نیست. احساس نیاز به معاشرت صمیمانه و همدلی و همراهی با دیگران، علاوه بر این که یکی از ویژگی های زندگی اجتماعی است، ندایی است برخاسته از اعماق وجود انسان که او را به ایجاد ارتباط دوستانه و تماس با هم نوع، فرا می خواند. اهمیت و تاثیر دوست در زندگی بشر نیز امری است بدیهی ومورد قبول همه عقلای عالم است. البته واضح است که هر نوع رابطه دوستانه، از چنین خاصیتی برخوردار نیست، بسیار افرادی هستند که به علت ناآشنایی با معیار ها و مشخصه های یک معاشرت و رابطه دوستانه سالم با افراد ناباب طرح دوستی ریخته اند و زندگی را برای خود ناگوار ساخته اند. هدف این تحقیق بررسی و توصیف دوست گزیدن و رسم آن در قابوس نامه بود که با استفاده از مطالعه کتاب خانه ای و بررسی اسناد به کمک فیش برداری انجام شد. جامعه و نمونه آماری کتاب قابوس نامه و دیگر اسناد مرتبط با موضوع بود. در نتیجه در این مقاله موضوع « دوست گزیدن و رسم آن» در عنصرالمعالی قابوس نامه و دیگر دیدگاه های اخلاقی مورد بررسی قرار گرفته است. نخست تعریفی از دوست بیان شده برای ورود به بحث درباره ی موضوع مورد پژوهش در ابتدا مطرح کردن اهمیت این موضوع در کتب آسمانی و عرفانی و ادبی بیان شده است. سپس در بخشی دیگر به بررسی جایگاه دوستی و نیاز انسان به دوست و احساس دوستی در فطرت انسان ها پرداخته است. بحث درباره ی دوست خوب و معرفی آن از الزامات رابطه انسانی است. دوست خوب کسی است که آیینه خوبی ها و بدی های تو است و در همه حال خیر خواه تو است و در خوشی ها و سختی ها همدل و همراه انسان می باشد. درباره ی ادب و آداب دوستی و احترام به دوست و داشتن حد و مرز در روابط دوستی حائز اهمیت است و در پایان به بررسی اینکه دوستی با چه کسانی صلاح است می پردازیم که از جمله ویژگی های دوست خوب تلاشگری و تقوا و طبع سالم وی مد نظر است.