مقایسه کارایی حذف رنگزای طبیعی اسپرک با استفاده از روش هایاکسیداسیون و جاذب ساقه برنج

در صنعت نساجی دو مرحله اصلی رنگرزی و تکمیل، حجم زیادی از پساب با غلظت رنگ بالا تولید می کنند.ورود این پساب ها به محیط، موجب اختلال در محیط های آبی و محیط زیست می شوند. بنابراین لزوم حذفاین آلاینده ها ضروری می باشد. در این تحقیق، رنگبری از پساب رنگزای طبیعی اسپرک با استفاده از روش های اکسیداسیون (ازن دهی، UV)بوسیله اسپکتروفوتومتر نور مرئی- ماورا بنفش مورد مطالعه قرار گرفت. همچنینجهت مقایسه این روش ها با جذب سطحی، از جاذب طبیعی ساقه برنج که جزء مواد لیگنوسلولزی فراوان و ارزان قیمت در کشور است، استفاده شد و کارایی جذب آنها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیراسیدیته، دما، زمان، مقدار جاذب ساقه برنج و رنگزا بر میزان جذب رنگ مورد برررسی قرار گرفت. بر اساس ننایج حاصله، روش ازنزنی در مقایسه با روش جذب سطحی وUV موثرترین فرآیند رنگبری از رنگ طبیعی اسپرک را دارا می باشد. بیشترین راندمان رنگ زدایی با ازن ۴۰/۹۲% اسیدی و مدت زمان ۱ ساعت حاصل شد.