بررسی زمین شناسی ، کانی شناسی ، مینرالوگرافی و دگرسانی اندیس پلی متال قوری درق- آذربایجانغربی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 154

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GSI41_160

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1402

چکیده مقاله:

محدوده کانی سازی طلای قوری درق در ۵۰ کیلومتری شهرستان میاندوآب، ۲۵ کیلومتری غرب قره آغاج، در استان آذربایجانغربی قرار دارد. این محدوده از لحاظ زمین شناسی ساختاری در زون البرز-آذربایجان و زیر زون تکاب قرار گرفته است . واحد های رخنمون یافته در این محدوده شامل شیست های پرکامبرین ،شیل های کهر، واحدهای توفی -آندزیتی و توده های داسیتی و توده های نفوذی دیوریتی الیگوسن -میوسن و واحدهای کواترنری می باشد. بخش شرقی منطقه که بیشتر از برونزدهای پرکامبرین و پالئوزوئیک ، سنگ های دگرگونی گنایس و آمفیبولیت تشکیل شده، دارای سیمای فرسایشی خشن و دره های کم شیب است . در حالی که بخش میانی آن به طور عمده از نهشته های کنگلومرایی و رسوبات مخروط افکنه ای پلیوسن و کواترنری تشکیل شده و دارای سیمای فرسایشی ملایم است . سنگ های آذرآواری مربوط به ترشیری بخش عمده ای از غرب را پوشش داده است . در این محدوده با توجه به فعالیت های آتشفشانی و ساب ولکان، با شواهد دگرسانی بسیاری مواجه می شویم .در زون های دگرسان حضور رگه و رگچه های سیلیسی بسیار فراوان است . کانی سازی به صورت رگه ای و زون های اکسیدآهن در داخل واحدهای شیستی پرکامبرین و شیل کهر واقع گردیده است . هدف از این مطالعه بررسی زمین شناسی ، کانی شناسی ، مینرالوگرافی و دگرسانی اندیس پلی متال قوری درق می باشد. بر اساس مشاهدات صحرائی ، بزرگترین رگه سیلیسی کانه دار دارای طول تقریبی ۱۸۰۰ متر، عرض ۵ متر میباشد. بیشترین کانی سولفیدی درون رگه های سیلیسی شامل پیریت است . همچنین ، در رخنمونهای سطحی ، بخشهای سیلیسی دارای آغشتگی شدید به اکسیدها و هیدروکسیدهای آهن می باشند و رنگ سیلیس قهوه ای تا خاکستری است . دگرسانی غالب در این منطقه آرژیلیکی می باشد. در این مطالعه سعی بر این خواهد بود که با تکیه بر بررسی های صحرایی ، کانی شناسی اطلاعات جامعی از نوع سنگ های درونگیر رگه ها، ، فرم کانی سازی و دگرسانی های رخ داده ، زونهای دگرسانی و در آخر تیپ کانی سازی ها ارائه شود.

نویسندگان

مریم معصومی

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران

سیدغفور علوی

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران

وارطان سیمونز

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران

حسین ناصری

گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران