«تجلی باورمندی به موجودات خیالی در ادبیات اقلیمی اقوام جنوب»

فرهنگ عامه (فولکلور) که برآمده از دل توده مردم است، سالیان سال به صورت شفاهی و سینه به سینه به نسل های بعد منتقل شده است. مناطق جنوبی ایران نیز مانند هر دیار و قومی باورهای خاص خود را دارد؛ در این مناطق باور به موجودات موهوم و خیالی نمود چشم گیری دارد. این موجودات خیالی با نام هایی چون «پری»، «یال»، «زار»، «بوسلمه»، «غولک»، «کرزنگرو» و ... ثمره تفکرات و مکاشفات مردم این دیار از طبیعت و رابطه عشق و کینش با آن و همچنین مراودات با بومیان آفریقایی در طی تجارت های بازرگانی و دریایی و ... بوده است. در این مقاله ردپای باورهای مردم جنوب به این موجودات خیالی و وهمی در ادبیات بومی این منطقه بررسی شده شده است. بررسی ها نشان می دهد موجودات زار، غولک و جن بیش از دیگر موجودات نامرئی در ادبیات این منطقه بازتاب داشته است. هم چنین در می یابیم بشر اولیه که تاب مبارزه با قدرت و اسرار طبیعت را در خود نمی بیند، این خطرات ناشناخته و مرموز را تحت عناوین و شکل های مختلف و ابداعی در رویاها، شعرها و قصه ها می آفریند و قدرت چیرگی خود بر آن ها را به شکل های مختلف به نمایش می گذارد.