بررسی تغییرات فعالیت های آنزیمی در ریشه ی گیاه خربزه ی آلوده به عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی (Fusarium oxysporum f. sp. melonis)
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 123
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-6-3_003
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده بیماری پژمردگی آوندی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. melonis یکی از بیماری های مهم خربزه است. به منظور یافتن منبع مقاومت به نژاد ۲.۱ فوزاریوم، واکنش تعداد ۱۸ توده خربزه جمع آوری شده از مناطق مختلف ایران در آزمایش گلخانه ای در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در موسسهی تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر مورد ارزیابی قرار گرفتند. ریشه های گیاهچه های هر چهار توده در مرحله یک تا دو برگ حقیقی در ۵۰ میلی لیتر سوسپانسیون اسپور Fusarium oxysporum f. sp. melonis با غلظت ۱۰۶ اسپور در میلی لیتر به مدت ۲-۱ دقیقه قرار گرفتند و به سینی های کشت برگردانده شدند. توده های ایزابل مقاوم، سوسکی نیمه مقاوم، قصری حساس و شادگانی بسیار حساس جهت اندازه گیری ترکیبات فنل کل و تعیین میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز مورد استفاده قرار گرفتند. نمونه برداری ها از قسمت ریشه گیاهان در مراحل زمانی دو، چهار، شش و هشت روز بعد از مایه زنی برای بررسی تغییرات فعالیت آنزیمی و فنل کل انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در طی روزهای مختلف در توده های مختلف اختلاف معنی داری با یکدیگر داشتند. در روز چهارم و ششم حداکثر فعالیت آنزیم به ترتیب در توده های مقاوم و بسیار حساس ایزابل و شادگانی ثبت شد. تغییرات ترکیبات فنلی در طی روزهای چهارم، ششم و هشتم با یکدیگر تفاوت معنی داری داشتند. در روز شاهد (روز صفر) بیشترین مقدار فعالیت در توده شادگانی (توده بسیار حساس) ثبت گردید در حالیکه پس از گسترش عامل بیماری بیشترین مقدار آن در روز چهارم پس از مایه زنی در توده مقاوم ایزابل بدست آمد. در این بررسی میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز، پلی فنل اکسیداز، کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و میزان ترکیبات فنلی به منزله پنج عامل اساسی دفاع بیوشیمایی در برهم کنش توده های مختلف خربزه با عامل پژمردگی آوندی افزایش می یابند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهرداد حنیفه ی
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس.
حمید دهقانی
دانشیار گروه اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس.
رجب چوگان
استاد پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :