تحلیل سیاست خارجی ایران دوران نخست وزیری مهدی بازرگان ( ۵۸ - ۱۳۵۷ )

کوشش اصلی این مقاله ، بررسی ، تحلیل سیاست خارجی ایران در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۵۷ - ۱۳۵۸ است این پژوهش با استفاده از روش توصیفی_ تحلیلی و منابع گردآوری کتابخانه ای در صدد پاسخگویی به این پرسش ، که جهت گیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران طی دوران نخست ورزیری مهدی بازرگان چگونه بوده است؟ سیاست خارجی ایران در پی پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر نخبه گان سیاسی براساس دو رویکرد متفاوت خدمت به ایران از طریق اسلام یا ملی گرایی و دیگری خدمت به اسلام از طریق ایران یا انترناسیونالیسم اسلامی شکل گرفت .سیاست خارجی دولت موقت در دسته نخست و بنا به اصول ملی گرایی سیاست موازنه منفی دکتر مصدق و عدم تعهد تداعی یافت تفاوت و تضاد دو دیدگاه بر سر تعاریف و اصول انقلاب از جمله اصل نه شرقی و نه غربی باعث ایجاد شکاف ببین این دو جریان انقلاب در پایان مونجر به استفعا دولت بازرگان گردید.