مقایسه کارایی چند کنه کش گیاهی و شیمیایی در کنترل کنه حنایی گوجه فرنگی

کنه حنایی از سبزینه سطح زیرین برگ و ساقه گوجه فرنگی تغذیه و علائم خسارت آن باعث حنایی و خشک شدن برگ و نارس ماندن میوه می شود. برای کنترل این کنه از غلظت ۱، ۲ و ۳ در هزار سموم گیاهی به ترتیب جی سی مایت، بایومایت و فرمولاسیون چریش ایرانی و ۲۵% غلظت کمتر آن ها در مقایسه با تاثیر غلظت ۵/۰ در هزار کنه کش های بیفنازیت، سایفلومتوفن، اسپیرودایکلوفن، اسپیرومیسفن، ۷۵/۰ در هزار میل بمکتین، در طرح کاملا تصادفی گلخانه و بلوک های کامل تصادفی مزرعه با سه تکرار و از آب پاشی در تیمار شاهد استفاده شد. تلفات کنه از سم پاشی تیمارها با جمع آوری تصادفی ۳۰ نمونه برگ در فواصل یک روز قبل و ۳، ۷ و ۱۵ روز بعد و شمارش جمعیت زنده کنه درسطح زیرین برگ ها انجام و داده های گلخانه و مزرعه به ترتیب با فرمول آبوت و هندرسون–تیلتون به درصد تلفات تبدیل و تجزیه آماری شدند. تلفات کنه تا ۱۵ روز بعد بیش از ۷۰/۹۴% در گلخانه و جزء نوبت ۳ روز تفاوتی بین تیمارها (p>۰.۰۵) مشاهده نشد و در مزرعه بیش از ۸۹% (p<۰.۰۵) متفاوت بود. بیشترین تلفات کنه برای غلظت کم جی سی مایت (۳۹/۹۲%) ، دو غلظت بایومایت (۲۳/۹۳ و ۲۲/۹۷%)، چریش (۱۱/۹۷ و ۱۵/۹۵%) و کمترین برای اسپیرودایکلوفن (۹۸/۸۰%) در مزرعه مشاهده شد. آفتکش های با منشاء گیاهی مورد مطالعه در این تحقیق، روی فعالیت دشمنان طبیعی بازدارنده نبود و در تناوب کاربرد با سایرآفتکش ها در کنترل کنه حنایی و تولید گوجه فرنگی سالم مزرعه و گلخانه می توان استفاده کرد.