بررسی اثر زمان پیرسازی در تهیه سل خودکاتالیزشونده در شیشه سیستم O۲Na۱۰ CaO -۲۰ FeO -۳۰ - ۲SiO۴۰

امروزه در جوامع پیشرفته و در حال رشد، سرطان به عنوان یک مشکل عمده و اساسی برای سلامت انسانها مطرح می باشد. روشهای متداول همچون جراحی ، شیمی درمانی و ... دارای محدودیت هایی هستند که منجر به گسترش روشهای نوین درمانی مانند هایپرترمیا شده اند. سنتز شیشه -سرامیک های زیست فعال مغناطیسی مورد استفاده در هایپرترمیا به روش سل -ژل مشابه سایر شیشه -سرامیک های زیست فعال سنتز شده به روش سل -ژل با چالش حضور پیک های نیترات سدیم مربوط به پیش ماده اولیه در زمینه آمورف محصول سنتز شده روبرو است . در این تحقیق برای کاهش شدت پیک های نیترات سدیم در شیشه آمورف از روش سل های خودکاتالیزشونده استفاده شد. پیش ماده های مورد استفاده برای این پژوهش ، تترا اتیل ارتوسیلیکات (۴O۲۰H۸(SiC، نیترات کلسیم ۴آبه ((Ca(NO ) .۴H O، نیترات سدیم ( (NaNO و نیترات آهن ( ( (Fe(NO انتخاب شد. آب مقطر و اتانول به عنوان حلال و نسبت پیش ماده به حلال۱:۵ انتخاب شد. در این بررسی میزان pH سل در زمانهای مختلف اندازه گیری و مشاهده شد با افزودن محلول نیترات آهن ، pH سل از ۷۶/۶ به ۸/۱ کاهش یافت و میزان کاهش pH با گذشت ۲۱ ساعت به دلیل اکسیداسیون اتانول و سنتز اتانوئیک اسید از ۸/۱به ۴/۱ کاهش یافت . علاوه بر اندازه گیری pH، اکسیداسیون اتانول به اتانوئیک اسید با FTIR نیز رصد شد. طبق بررسی انجام شده با گذشت زمان شدت پیک های مشخصه اتانوئیک اسید، C-O وC= O در اعداد موج ۱cm-۱۳۰۰،۱۷۰۰ و پیک پهن O-H در محدوده ۱۲۸۰۰cm- -۳۵۰۰ افزایش یافته اند. افزایش شدت پیک ها با گذشت زمان منجر به افزایش پایداری سل شده و در نهایت افت شدت پیک های نیترات سدیم در الگوهای XRD شیشه سنتز شده دیده شد.