تاثیر سطوح مختلف کیتوزان بر روی شاخص های رشد گیاهچه برنج (.Oryza sativa L) در شرایط تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف کیتوزان بر روی شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه تحت شرایط تنش شوریآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محققاردبیلی در سال ۱۴۰۱ انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (صفر، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار ) و چهار سطح کیتوزان (صفر، ۰/۲۵، ۰/۵۰ و ۰/۷۵ درصد وزنی- حجمی) که همه در اسید استیک یک درصد حل شده بودند. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش طول ریشه چه، ساقچه و گیاهچه، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقچه، شاخص طولی و وزنی بنیه بذرگردید. پیش تیمار بذر با کیتوزان سبب افزایش این صفات شد. البته، مقایسه میانگین ها نشان دهنده آن بود که بین سطوحکیتوزان اختلاف معنی داری وجود داشت، به نحوی که بیشترین مقدار صفات از کاربرد کیتوزان ۰/۷۵ درصد و کمترین آن از عدم کاربرد کیتوزان حاصل گردید و بیشترین ضریب آلومتری ( ۰/۴۵۱۵۲) در پرایمینگ با کیتوزان ۰/۲۵ درصد وشوری ۱۵۰ میلی مولار مشاهد شد. مقایسه میانگین تیمارها در مورد تنش شوری نیز، بیانگر آن بود که میان سطوحمختلف این عامل نیز اختلاف معنی داری وجود دارد به نحو یکه بیشترین و کمترین مقدار صفات اندازه گیری شده به ترتیب ازکاربرد سطوح شوری صفر و ۱۵۰ میلی مولار به دست آمد. نتایج نشان داد که تیمار بذر با کیتوزان ۰/۷۵ درصد می تواند اثرات مضر تنش شوری را بر برخی صفات در گیاهچه برنج کاهش داده و رشد گیاهچه را بهبود بخشد.