تخریب در مناطق شهری

طی چند دهه اخیر، افزایش جمعیت و گسترش مناطق شهری باعث تخریب سریعتر خاک شده است.این مقاله، مهمترین فرایندهای تخریب خاک و آب در مناطق شهری و پیامدهای محیطی آنها را بررسیمی کند. خاک های شهری نسبتا اندوده بسته و در معرض فشردگی، فرسایش و آلودگی از منابع متعدد(برای مثال، تردد وسایل نقلیه و دفع نامناسب ضایعات) قرار دارد که توانایی آنها جهت ارائه خدماتزیست بومی را محدود می کنند. منابع آب نیز به دلیل تغییرات در فرایندهای جریان، یعنی افزایش روانابو شاخص سیلابی مرتبط با خطر افزایش یافته سیل و کاهش کیفیت آب و تخریب زیس بوم های آبی،تحت فشار زیاد شهری قرار دارند. آلاینده های سخت مانند فلزات سنگین و هیدروکربن های آروماتیکچندحلقه ای در محیط های شهری پیدا شده اند. هنوز به برنامه های کنترل بلندمدت جهت شناسایی بهترشدت فرایندهای تخریب و آثار محیطی آنها نیاز داریم. رواناب، فرسایش و منابع آلاینده و حمل ونقل آنهاروی زمین بسیار متغیر بوده و تاثیر الگوهای مشخص شهری روی ارتباط آب، رسوب و آلاینده ها بینمنابع و پیکره های آبی چالشی برای تحقیق باقی می مانند. اطلاعات درباره فرایندهای تخریب زمین ودینامیک های مکانی- زمانی آنها در حوضه های آبریز به هدایت تصمیم گیران و سیاست گذاران به سوی راه حل های پایدار جهت دستیابی به پایداری شهری و وضعیت خوب زیست محیطی زیست بوم های آبیکمک خواهد کرد.