تاثیر ترکیب شیمیایی بر رفتار زینترینگ و خواص ریزساختاری، مکانیکی و بیولوژیکی کامپوزیت های هیدروکسی آپاتیت/شیشه بوراتی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 142
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMME-33-2_008
تاریخ نمایه سازی: 27 مهر 1401
چکیده مقاله:
در پژوهش حاضر، از روش احتراقی در محلول جهت سنتز ترکیب آمورف بوراتی زیست فعال.استفاده شد. آنالیز XRD، FTIR و PSA با هدف مشخصه یابی فازی، تشخیص پیوند و تعیین اندازه ذرات انجام شد. از آزمایش های MTT و Migration به منظور تعیین زیست سازگاری پودرها استفاده شد. پودر سنتز شده دارای ابعاد نانو، ساختار آمورف و تاثیر مثبت بر تکثیر و مهاجرت سلول ها است. ترکیب آمورف بوراتی با نانوذرات هیدروکسی آپاتیت به منظور ایجاد داربست های کامپوزیتی، در درصدهای وزنی متفاوت ترکیب شده و در دماهای ۶۰۰، ۶۵۰ و oC۷۰۰ به مدت زمان های ۰.۵ و ۱ ساعت زینتر شدند. مطالعه الگوی تفرق اشعه ایکس به منظور تشخیص فازها و تست استحکام کششی قطری به منظور سنجش استحکام مکانیکی انجام شد. تصویربرداری FESEM از نمونه های شکسته شده در تست استحکام کششی قطری به منظور مشاهده ی مسیر ترک، میزان تخلخل و نحوه تاثیر شیشه بوراتی بر زینتر انجام شد. نمونه با wt.% ۲۰ هیدروکسی آپاتیت و wt.% ۸۰ شیشه بوراتی، زینتر شده در oC۷۰۰ به مدت ۱ ساعت، دارای بالاترین استحکام به مقدار ۰.۰۲±۴.۸۷ است. آنالیز ICP-OES نمونه با wt.% ۲۰ هیدروکسی آپاتیت زینتر شده در oC۷۰۰ به مدت ۱ ساعت بعد از ۷ روز غوطه وری در مایع شبیه سازی شده ی بدن، نشان دهنده افزایش رهایش یون در مقایسه با هیدروکسی آپاتیت خالص زینتر شده است. همچنین کنترل و کاهش رهایش یونی قابل ملاحظه شیشه بوراتی از طریق کامپوزیت و زینتر شدن در مشاهده شد. کامپوزیت ساخته شده دارای قابلیت پیوند با بافت نرم و سخت است.
کلیدواژه ها:
هیدروکسی آپاتیت ، شیشه زیست فعال ، شیشه بوراتی ، زینتر ، داربست ، کامپوزیت ، نانوذره ، استحکام کششی ، رهایش یون
نویسندگان
زینب ابراهیمی کاهو
گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
نگار اکرمی
گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مهرنوش قناد
گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
سیمین نظرنژاد
تخصصی مهندسی بافت، گروه علوم تشریح و بیولوژی سلولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد.
سعید کارگذار
گروه علوم تشریح و بیولوژی سلولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد.
سحر ملازاده
گروه مهندسی مواد و متالورژی، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :