بررسی سینرژی های عضلانی با استفاده از چهار روش مختلف استخراج سینرژی حین دویدن روی تردمیل در دوندگان مبتدی

مقدمه: مطالعه سینرژی عضلانی روشی نوین جهت بررسی عملکرد سیستم کنترلی بدن انسان است. روش­های ریاضیاتی مختلفی جهت استخراج سینرژی عضلانی از داده­ های الکترومایوگرافی بکار می­رود و این عامل می­تواند باعث خروجی های متفاوت در سینرژی­ های عضلانی شود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی سینرژی­ های عضلانی با استفاده از چهار روش مختلف استخراج سینرژی حین دویدن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۱۲ دونده مبتدی مرد شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دوقلو، نعلی، درشت­نئی قدامی، راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، نیم وتری و دوسر رانی طی دویدن روی تردمیل ثبت شد. جهت استخراج سینرژی عضلانی از روش ­های الگوریتم تجزیه ماتریس نامنفی، آنالیز قدر مطلق مولفه اصلی، آنالیز مولفه­ های مستقل و آنالیز عاملی استفاده شد. از روش آماری همبستگی پیرسون جهت میزان شباهت الگوهای استخراج شده و از آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری برای مقایسه وزن نسبی عضلات استفاده شد. نتایج: الگوهای سینرژی عضلانی با استفاده از روش­های مختلف استخراج، شباهت کم تا بالا را نشان دادند. زمان فعال سازی سینرژی عضلانی و نقاط پیک سینرژی­ ها متفاوت بود. وزن نسبی عضلات پهن داخلی، پهن خارجی و دوقلو به شکل معنی داری متفاوت بود. تعداد چهار سینرژی عضلانی توسط روش شمول واریانس از داده های الکترومایوگرافی بدست آمد. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، روش ­های مختلف در استخراج سینرژی عضلانی می­ تواند در تعداد سینرژی استخراج شده، الگوی سینرژی ها و وزن نسبی عضلات، زمان فعال شدن سینرژی­ ها و پیک سینرژی تاثیر زیادی داشته باشد و در نتیجه باعث ایجاد تفسیر متفاوت در مطالعات شود.